Rehman ve Rehim Allahın adı ile!
İmam Eli (e) “Nehc el-belağe”-nin
32-ci xütbesinde insanları dörd sinife
bölerek, birinci sinifi bele vesf edir:
“ ﻣِﻨْﻬُﻢْ ﻣَﻦْ ﻟَﺎ ﻳَﻤْﻨَﻌُﻪُ ﺍﻟْﻔَﺴَﺎﺩَ ﻓِﻲ ﺍﻟْﺄَﺭْﺽِ ﺇِﻟَّﺎ
ﻣَﻬَﺎﻧَﺔُ ﻧَﻔْﺴِﻪِ ﻭَ ﻛَﻠَﺎﻟَﺔُ ﺣَﺪِّﻩِ ﻭَ ﻧَﻀِﻴﺾُ ﻭَﻓْﺮِﻩِ”
Yeni, bezi şexslerin fesada
getmemesinin sebebi budur ki,
ruhları qüdretsiz, silahları küt ve
maddi imkanları zeifdir.
Ruhi ve exlaqi meselelerde pis
sifetleri yaxşı sifetlerden seçmek çox
çetindir. Çünki, şeytan çox mahirdir.
Bezen pis sifetleri bize fezilet kimi
gösterir ve ona müsbet ad qoyur.
Misal üçün, bir şexs meclisin yuxarı
başında eyleşerken xecalet çekir ve
adını tevazökarlıq qoyur. Yaxud, bezi
yerler ve işlere girmeye qorxur,
lakin, adını ehtiyat qoyur.
Bezi şexslerin pul ve vezifeye
çatmağa imkanı olmadığı üçün zahid
olurlar ve onlarda zöhd halı yaranır.
Bele meqamları ayırd etmek çox
çetindir. Bele ki, bu cür şexs fezilet
ehlidir ya yox?
Ebdülmelik mescidde Quran
oxuduğu zaman ona xeber verdiler
ki, sen xilafete çatdın. O da quranı
yere qoydu ve dedi: “ ﻫَﺬَﺍ ﻓِﺮَﺍﻕُ ﺑَﻴْﻨِﻲ
ﻭَﺑَﻴْﻨِﻚَ” (“Kehf” suresi, 78-ci aye) (Bu
artıq menimle senin aranda ayrılıq
vaxtıdır!)
Buna göre, insan sehv etmemelidir.
Meselen bele desin: -“Biz Qum
şeherindeyik” ve tesevvür etsin ki,
gözel bir exlaqa yiyelenib. Amma,
cemiyyet içine düşdükde, o zaman
bilecek ki, yox, heç bir iş görmeyib
ve nefsini saflaşdırmayıb.
Siz özünüzü müeyyen bir yerde
“ağa” ferz etseniz, tesadüfen hemin
yerde başqa bir şexs minbere qalxıb
söhbet etse, bundan sonra heç bir
şexs sizin minberinize gelmese ve ya
camaat namazınızda iştirak etmese
ve yaxud az adam gelse; Eger bu
veziyyetde sizin halınız deyişmese, o
müridlere kin beslemesen, demesen
ki, “onlar başa düşmürler”, bu zaman
melum olur ki, nefsini paklamısan.
Amma, heqiqet budur ki, bele bir
hala malik olmağı demek asandır.
Lakin, emel zamanı çox çetindir.
Bezi şexsler de var ki, fesad işler
görme ruhiyyeleri ve imkanları

[1] 2 >>