«eger bizim yanımızda qalsaydılar, ölmezdiler ve öldürülmezdiler!» deyen kesler kimi olmayın. (Qoyun) Allah bunu (bu eqideni ve sözü) onların qelblerinde bir hesret etsin. Dirilden de öldüren de Allahdır. Allah etdiklerinizi görendir.
157. Eger Allah yolunda öldürülseniz, yaxud ölseniz, şübhesiz ki, Allah terefinden olan bağışlanmaq ve rehmet onların yığdıqlarından (dünya servetinden) daha yaxşıdır.
158. Ölseniz de öldürülseniz de şübhesiz, Allaha teref toplanılacaqsınız.
159. Belelikle, Allah terefinden olan rehmetin bereketi sayesinde onlarla (öz ümmetinle) mülayim oldun ve eger qaba ve daşürekli olsaydın, onlar mütleq senin etrafından dağılışardılar. Bele ise, onları efv et, onlar üçün bağışlanmaq dile ve işlerde onlarla meslehetleş ve qeti qerara geldikden sonra Allaha tevekkül et ki, şübhesiz, Allah tevekkül edenleri sevir.
160. Eger Allah size kömek etse, size heç kes qalib gele bilmez ve eger sizi kömeksiz qoysa, onda size Ondan sonra kim kömek eder?! Möminler gerek yalnız Allaha tevekkül etsinler.
161. (Hem semavi şerietler ve hem de sağlam ağıl baxımından) heç bir peyğembere (qenimetle elde edilmiş mallarda ve sairede öz ümmetine) xeyanet etmek yaraşmaz. Xeyanet eden her bir kes Qiyamet günü xeyanet etdiyi şeyle birlikde gelecekdir. Sonra her bir şexse elde etdiyi şeyin müqabilinde tam ve kamil evez verilecekdir. Onlara zülm edilmeyecek, haqlarından kesilmeyecekdir.
162. Bele ise, heç Allahın razılığına tabe olan şexs, (haqqa) Allahın qezebi ile qayıtmış ve yeri Cehennem olan şexs kimidir?! Ora çox pis bir dönüş yeridir.
163. Onlar (möminler ve kafirler) Allah yanında tebeqelerdir (bu iki destenin her biri digerine nisbetde, hemçinin her bir deste de öz ferdlerine nisbetde derecelere bölünmüşdür) ve Allah onların etdiklerini görendir.
164. Şübhesiz, Allah möminlerin boynuna onlara (meleklerden ve cinlerden deyil) özlerinden Onun ayelerini onlara oxuyan, onları paklaşdıran ve onlara (semavi) kitabı, şeriet

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 28 >>