içirler ki, bizim (kafirlerin yanına mühakimeye getmekde) yaxşılıqdan ve (iki teref arasında) barışıq yaratmaqdan başqa bir meqsedimiz yox idi!
63. Allah onların qelblerindekini (ikiüzlülük ve düşmençiliyi) bilir. Buna göre de onlardan üz çevir (mübarize ve döyüş fikrinde olma), onlara nesihet ver ve yeterli ve canlarına tesir eden söz de.
64. Biz her bir peyğemberi, yalnız Allahın kömek ve izni ile itaet olunmaq üçün göndermişdik. Eger onlar özlerine zülm etdikleri zaman senin yanına gelseydiler, sonra Allahdan bağışlanmaq isteseydiler ve Allahın Peyğemberi de (Allahdan) onlar üçün bağışlanmaq dileseydi, şübhesiz Allahın çox tövbe qebul eden ve mehriban olduğunu görerdiler.65. Amma bele deyildir (onların imanları yoxdur). Senin Rebbine and olsun ki, onlar aralarındakı ixtilaflarda seni hakim etmeyince, sonra ise senin verdiyin hökme göre özlerinde heç bir sıxıntı ve narahatlıq duymayıb tamamile teslim olmayınca iman getirmezler.66. Eger Biz onlara «(cihad cebhesinde hazır olmaqla) özünüzü öldürün ve ya öz veten ve evlerinizden çıxın» (deye) qerar verseydik, (bunu) onların az bir qismi istisna olmaqla, yerine yetirmezdiler. Eger onlara verilen nesihetlere emel etseydiler, şübhesiz bu, onlar üçün daha yaxşı ve imanın sabitliyi ve ruhun güclenmesi baxımından daha möhkem olardı.
67. Onda Biz de mütleq onlara Öz terefimizden böyük bir mükafat eta ederdik.
68. Ve şübhesiz, onları (etiqad, exlaq ve emelde) doğru yola hidayet ederdik.
69. Allaha ve Onun Peyğemberine itaet edenler (dünya ve axiretde) Allahın nemet verdiyi keslerle – peyğemberler, doğruçular, şehidler, emellere şahid olanlar ve saleh insanlarla – birlikdedirler. Onlar gözel dostlardır.
70. (Hemin şexslerle) bu (dostluq) Allah terefinden olan bir eta ve bexşişdir. Allahın (her kesin layiq olduğu dereceni ve ona münasib olan savabı) bilmesi kifayetdir.
71. Ey iman getirenler, (din düşmenleri qarşısında) öz hazırlığınızı qoruyaraq silahlarınızı götürün. Belelikle (şeraite uyğun olaraq) deste-deste ve

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 30 >>