exlaq ve emelinde) esla bir deyildir». Odur ki, ey ağıl sahibleri, Allahdan qorxun, belke nicat tapdınız.
101. Ey iman getirenler, (ömürün müddeti, dostların ölümü, var-dövletin elden çıxması ve yaradılış aleminin hikmetine ve kamil quruluşuna uyğun olaraq gizli qalan meseleler kimi) size aşkar olacağı teqdirde sizi narahat ve qemgin edecek şeyler baresinde (Peyğemberden) soruşmayın. Eger Quran nazil (ve vehy meleyi hazır) olan zaman onların baresinde soruşsanız, sizin üçün aşkar olar. Allah onlardan (keçmişde verilmiş yersiz suallardan) keçdi (onları efv etdi). Allah çox bağışlayan ve helimdir.
102. Elbette, sizden qabaq bir deste bu şeyleri soruşdu, sonra ise ona kafir oldu.
103. Allah heç bir heyvanı(n istifadesini) «behire», «saibe», «vesile» ve «ham» (adı ile haram ve qadağan) etmemişdir. (Behire beş defe doğmuş deve, saibe xeste üçün nezir deyildiyine göre azad olunmuş deve, vesile balası onların ve bütlerin arasında müşterek olan qoyun ve ham on defe doğmuş devedir ki, cahiliyyet dövründe bunlardan istifadeni haram sayırdılar.) Lakin kafirler Allaha qarşı yalan uydururlar ve onların çoxu düşünmürler.
104. Onlara «Allahın nazil etdiyine ve Peyğembere teref gelin» deyilende, «atalarımızın getdiyi yol (onların eqide ve emelleri) bize besdir!» deyerler. Göresen ataları hetta bir şey bilmemiş ve (düz yola) hidayet olunmamış olsalar bele (bunlar yene de kor-korane suretde onları teqlid edecekler)?
105. Ey iman getirenler, özünüzü gözleyin! Eger siz özünüz doğru yolda olsanız, yolunu azmış kes(in zelaleti) size heç bir zerer yetire bilmez (herçend ki, onu da doğru yola devet etmelisiniz). Hamınızın qayıdışı Allaha terefdir. Belelikle O, sizi etdiklerinizden xeberdar edecekdir.
106. Ey iman getirenler, sizden birinin ölümü çatan zaman, vesiyyet vaxtı aranızdakı şahid, sizin özünüzden (möminlerden) iki adil kişi olsun. Yaxud eger ölüm müsibeti size seferde olduğunuz zaman yetişse (ve möminlerden şahid tapmasanız), özünüzden

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 21 >>