zaman(ı) ki, İbrahim (atalığı ve ya qayınatası, yaxud emisi, ya da müellimi olan) atası Azere dedi: «Bütleri (özüne) mebudlar götürürsen? Doğrudan da men seni ve senin qövmünü aşkar bir azğınlıq içerisinde görürem».
75. Belece İbrahime (atasının ve qövmünün azğınlıqda olmasını öyretdiyimiz kimi Özümüzün) göylere ve yere olan tam malikiyyet ve rübubiyyetimizi (de) gösterirdik (ki, delilgetirme meqamında elmli ve bacarıqlı olsun) ve (hemçinin) inananlardan olması üçün.
76. Belelikle, gece onun üzerine qaranlıq perde çeken zaman o, bir ulduz gördü (ve müşriklerle mübahise etmek üçün) dedi: «Bu menim Rebbimdir». Ele ki, (hemin ulduz) batdı (İbrahim) dedi: «Men batanları sevmirem».
77. Belelikle, ayı doğan ve üfüqü yaran halda görende dedi: «Bu menim Rebbimdir.» Ele ki, (ay) batdı, dedi: «Doğrudan da eger Rebbim meni hidayet etmese, men mütleq azmış destelerden olaram».
78. Ele ki, güneşi çıxan ve (üfüqlere) işıq saçan halda gördü, dedi: «Bu menim Rebbimdir, bu daha böyükdür!» (Güneş) batanda ise dedi: «Ey menim qövmüm, heqiqeten men sizin (Allaha) şerik qoşduqlarınızdan uzağam».
79. «Heqiqeten, men semimi qelb ve haqqa meyllilikle üzümü (qelbimi) göyleri ve yeri yaradana tutmuşam. Ve men müşriklerden deyilem».
80. Qövmü onunla (tovhid baresinde) mübahise ve qalmaqala başladı. O dedi: «Allah meni (hem elm, hem de göz yeqinliyine) hidayet etdiyi halda, siz Menimle Onun baresinde mübahise edirsiniz? Men Rebbimin (menim haqqımda) isteyeceyi şeyden başqa (heç şeyden, o cümleden) sizin Ona qoşduğunuz şeriklerden qorxmuram. Allahın elmi her bir şeyi ehate etmişdir. Meger öyüd-nesihet almırsınız?»
81. «Siz Allahın, baresinde size heç bir delil-sübut nazil etmediyi şeyi Allaha şerik qoşmağınızdan qorxmadığınız halda men sizin Allaha qoşduğunuz şerikden nece qorxum? Bes eger bilirsinizse bu iki desteden (tekallahlılardan ve müşriklerden) hansı (biri) amanda qalmağa daha layiqdir?!» (Tekallahlılar özlerini xeyir ve zereri olmayan

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 26 >>