Rebbine iman getirdik.
122. Musa ve Harunun Rebbine!»
123. Firon dedi: «Men size icaze vermemişden qabaq ona iman getirdiniz? Bu, şübhesiz, (sizinle Musanın) bu şeherde onun ehalisini oradan çıxarmaq (qibtileri çıxarmağınız ve İsrail övladlarını saxlamaq) üçün qurduğunuz bir hiyledir. Odur ki, tezlikle bileceksiniz!
124. Heqiqeten, mütleq sizin ellerinizi ve ayaqlarınızı çarpazvari (birini sağdan, birini soldan) kesecek, sonra ise şübhesiz, sizin hamınızı dar ağacından asacağam».
125. Dediler: «(Onsuz da) Biz Rebbimize teref döneceyik (buna göre de senin hedelerinden qorxmuruq).
126. Sen bize yalnız Rebbimizin aye ve nişaneleri bize yetişen zaman, onlara iman getirmeyimizi eyib ve irad tutursan. Ey Rebbimiz, biz(im qelblerimiz)e (bolluca) sebr endir ve bizi müselman olaraq öldür».
127. Ve Fironun qövmünün başçıları ve böyükleri dediler: «Musanı ve onun qövmünü azad buraxırsan ki, yer üzünde fesad töretsinler ve seni ve tanrılarını boşlasınlar?» (Firon bütleri ve ulduzları öz allahı, özünü ise camaatın allahı hesab edirdi. Yaxud da onları camaatın mebudu, özünü ise onların mebudu bilirdi.) Dedi: «Tezlikle, onların oğlanlarını (Musanın gelişinden qabaq olduğu kimi) dehşetli şekilde öldürecek ve qadınlarını diri saxlayacağıq ve biz onlara hakimik».
128. Musa öz qövmüne dedi: «Allahdan kömek dileyin ve sebr edin. Şübhesiz yer üzü Allaha mexsusdur (onun yaradılışı, qorunması ve sakinlerinin idare olunması Onun istek ve iradesi ile heyata keçir), istediyini onun varisi edir. (Gözel) aqibet perhizkarlarındır».
129. Onlar dediler: «Biz hem sen bize gelmemişden qabaq ve hem de geldikden sonra ezab-eziyyet çekdik!» Dedi: «Ümid var ki, Rebbiniz düşmeninizi helak ve sizi bu torpaqda canişin etsin, belelikle de nece davranacağınıza baxsın».
130. Ve heqiqeten fironçuları (İsrail övladlarına verdiyimiz vedin başlanğıcı olaraq) qehetlik ve mehsul qıtlığına düçar etdik ki, belke ibret götürsünler.
131. Onlara yaxşılıq ve

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 27 >>