bolluq gelende, «bu, bizim özümüz(ün leyaqetimiz)dendir deyirdiler ve ele ki, onlara bir pislik ve bela gelirdi (bunu) Musanın ve yanındakıların (ayaqlarının) uğursuzluqları ile elaqelendirirdiler. Esla! Onların uğursuzluqlarının (ve onlara gelen her bir şer ve belanın) sebebi (onların) Allahın yanında (qeyd olunmuş günahları)dır ve lakin onların çoxu (bunu) bilmirdiler.
132. Ve dediler: «(Ey Musa,) bize, bizi sehrlemeyin üçün her ne nişane ve möcüze getirsen, biz sene esla iman getiren deyilik».
133. Belelikle, Biz ayrı-ayrı nişaneler şeklinde onlara tufan, çeyirtge, gene, qurbağalar ve qan gönderdik. Onlar yene de tekebbür ve itaetsizlik gösterdiler. Onlar günahkar bir deste idiler.
134. Ve onlara (her defe) ezab nazil olanda, (bele) deyirdiler: «Ey Musa, seninle olan ehd-peymanına (nübuvvet, yaxud duanın qebul olunması ehd-peymanına) xatir bizim üçün Rebbini çağır ki, eger bu ezabı (filan müddetedek) bizden götürsen, sene mütleq iman getirecek ve İsrail övladlarını seninle göndereceyik».
135. Belelikle, ele ki, ezabı yetişmeli olduqları müddetedek onlardan def edirdik, onlar yene de ehd-peymanı pozurdular.
136. Nehayet, onlardan intiqam aldıq ve onları denizde batırdıq. Çünki Bizim ayelerimizi ve nişanelerimizi tekzib etdiler ve (ümumiyyetle) onlardan qafil idiler.
137. Ve (fironçular terefinden) hemişe zeif ve aciz hesab edilen desteni o torpaqların çox xeyir-bereketli etdiyimiz şerq ve qerblerinin (Şam ve Felestin torpaqlarının) varisi etdik. Rebbinin İsrail övladlarına olan gözel sözü (onların zefer vedi) onların sebrlerinin mükafatı olaraq tamamile gerçekleşdi ve Fironun ve onun qövmünün tikdiklerini (ev, saray ve qüllelerini) ve çardağa qaldırdıqlarını (üzüm teneklerini) viran ve mehv etdik.
138. Ve İsrail övladlarını denizden (Nil çayından) keçirtdik. Onlar öz bütlerine (perestiş etmeye) üz tutmuş ve (bütlerinin) etrafına toplaşmış bir desteye yetişdiler. (Onlar esirlikde olduqları vaxt fironçuların hissiyyata

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 27 >>