tedricen onları bir-birinin belinden dünyaya getirdi) ve onları (ağıllarının derk etmesi ve peyğemberlerin tebliği vasitesile) özlerine şahid tutdu ki: «Men sizin Rebbiniz deyilemmi?» (Ağıl nemetinden ve peyğemberlerin devetinden mehrum olanlardan başqa) onların hamısı: «Beli, (Rebbimiz olmağına) şehadet verdik» dediler. (Allah bele etdi ki,) mebada Qiyamet günü «biz bundan (tovhid ve rübubiyyetden) qafil idik» deyesiniz.
173. Yaxud «heqiqeten atalarımız bizden evvel (Allaha) şerik qoşdular ve biz onlardan sonra olan övladlar (ve tebii ki, onlara tabe) idik, meger bizi batile yönelenlerin etdiklerine göre helakmı edeceksen?!»
174. Biz (öz tovhid ve din) nişaneleri(mizi) bu cür etraflı açıqlayırıq (ki, onların baresinde fikirleşsinler) ve belke qayıtdılar.
175. Ve onlara ayelerimizi (semavi kitabın maarifini, yaxud duanın qebul olunması meqamını) verdiyimiz, lakin (etiqadda küfr ve emelde nankorluq neticesinde) onlardan xaric olan, belelikle şeytan teqibine meruz qalan ve nehayet yolunu azanlardan olan şexsin (Musanın zamanında yaşamış alim Belem Bauranın) hekayetini oxu.
176. Eger isteseydik, hemin ayelerin vasitesi ile onu(n meqamını) mütleq (mecburi şekilde) ucaldardıq. Lakin o(nu beşeriyyetin yol seçmekde ixtiyar sahibi olması enenesine uyğun olaraq azad qoyduq ve o) alçaqlığa meyl ederek yere ürek bağladı ve öz nefsi isteklerine tabe oldu. Buna göre de onun hekayeti (o) susuz ve ya yorğun itin hekayetine benzeyir ki, ona hücum etsen de dilini çıxarar, boşlasan da dilini çıxarar (bu şexsi qorxutmağınla nesihet etmeyin de birdir). Bu, Bizim ayelerimizi tekzib etmiş destenin meselidir. Odur ki, bu hekayeti neql et, belke düşündüler.
177. Bizim ayelerimizi tekzib etmiş ve özlerine zülm eden deste(nin meseli) nece de pis bir meseldir.
178. Allah kimi hidayet etse, o esl hidayet olunmuşdur ve kimi öz azğınlığında boşlasa, heqiqeten ziyana uğrayanlar onlardır!
179. Doğrudan da Biz cin ve insanların çoxunu (sanki) Cehennem

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 27 >>