düşdüler.) Onlar yalnız (Tövratdakı maariflerden) onlara elm hasil olan zaman ixtilaf etdiler. Şübhesiz, senin Rebbin Qiyamet günü onların arasında ixtilaf etdikleri şey baresinde hökm çıxaracaqdır.
94. Belelikle, (meselen) eger (dini maarifden) sene nazil etdiyimizden şekk ve tereddüddesense, onda senden önce (semavi) kitab oxuyanlardan soruş. Şübhesiz, haqq sene Rebbin terefinden gelmişdir. Buna göre de esla şübhe edenlerden olma!
95. Ve esla Allahın ayelerini tekzib edenlerden olma ki, ziyana uğrayanlardan olarsan.
96. Heqiqeten barelerinde Rebbinin kelamı qetileşmiş kesler (Allahın ezeli elmine esasen küfr ve bedbextliyi seçecekleri melum olanlar) iman getirmeyecekler.
97. Onlara bütün nişaneler ve möcüzeler gelse bele, ağrılı ezabı görene kimi (iman getirmeyecekler).
98. Bes ne üçün Yunusun qövmünden başqa heç bir toplum olmadı ki, (vaxtı keçenden sonra) iman getirsin ve imanı (ona) fayda versin? Ele ki, onlar (Yunusun qövmü) iman getirdiler, rüsvay edici ve alçaldıcı ezabı dünya heyatında onlardan götürdük ve onları müeyyen bir müddete qeder (heyat nemetinden) behrelendirdik.
99. Ve eger senin Rebbin (yaradılış iradesi ile) isteseydi, yer üzünde olanların hamısı mütleq bütünlükle mecburi suretde iman getirerdiler. (Lakin Allah mecburiyyet olmadan iman getirilmesini buyurmuşdur.) Yoxsa sen camaatı zorla mömin olmağa mecbur edeceksen?!
100. Ve heç kes Allahın izni ve nesib etmesi (Onun eqli ve neqli hidayeti) olmadan iman getire bilmez (ve bu, ağıl baxımından da mümkün deyildir). Allah murdarlığı (azğınlığı bütün delil-sübutlar teqdim edildikden sonra) düşünmeyen keslerin üzerine qoyur.
101. De: «Göylerde ve yerde (yaradılışın) ne (cür heyretamiz qeribeliklerinin) olmasına baxın. Lakin nişaneler ve öyüdler iman getirmeyen desteye esla fayda vermir ve (qeflet ve zelaleti) onlardan uzaqlaşdırmır.
102. Bele olan halda meger onlar özlerinden qabaq (gelib) keçenlerin (ezab) günleri kimi bir gün (zeherli külek,

<< 1 ... 12 13 [14] 15 >>