bilmezler. Buna göre de, geceden bir qeder keçmiş ailenle birge (menteqeden çöle) yola düş, sizden heç kes yerde qalmasın ve heç kim arxasına dönüb baxmasın - zövcenden başqa ki, şübhesiz senin qövmüne yetişecek şey ona da yetişecekdir. Elbette onların (ezablarının) vede vaxtı seherdir. Meger seher yaxın deyilmi?!»
82. Belelikle, ele ki, Bizim emrimiz (meleklere) yetişdi ve isteyimiz qetileşdi, hemin şeherleri alt-üst etdik ve onların üzerine bişmiş ve möhkem gilden ibaret daş parçalarından dolu yağdırdıq.
83. Senin Rebbinin yanında (Onun sirli yaradılış aleminde) nişanlanmış, rengbereng ve üzerine adlar yazılmış daşlar! Bu (növ ezab) bu zalımlardan uzaq deyil.
84. Ve Medyen (camaatına) onların (qan ve ya qebile) qardaşları Şüeybi (gönderdik). O dedi: «Ey menim qövmüm, tek olan Allaha ibadet edin ki, sizin üçün Ondan başqa bir tanrı yoxdur. Ölçünü ve çekini eskiltmeyin. Doğrudan da men sizi xoşluq (ve nemet bolluğu) içerisinde görürem ve men sizin üçün (malları eskik verdiyinize göre) her şey ehate eden ve helaket getiren günün ezabından qorxuram».
85. «Ve ey menim qövmüm, ölçünü ve çekini tam ve edaletle verin ve (bütün çekilen ve ölçülen şeylerde haqlarını eda ederken) camaatın mallarını eskik vermeyin ve yer üzünde fesad töreden kimi gezmeyin!»
86. «Eger imanınız olsa (başqasının haqqını verdikden sonra) Allahın sizin üçün saxladığı şey daha xeyirlidir ve men size memur ve gözetçi deyilem (ki, sizin iman ve emelinize nezaret edem ve size savab ve ceza verilmesi menim öhdeme olsun)».
87. Dediler: «Ey Şüeyb, atalarımızın ibadet etdiklerini buraxmağımızı ve ya öz mallarımızla istediyimizi etmeyi terk etmeyimizi sene namazın emr edir? (Bizi etiqad ve emelde azadlıqdan senin namazın mehrum edir?) Axı sen heqiqeten helim ve doğru yolu tapmış bir adamsan! (Bele olan halda bizim azadlığımızı nece mehdudlaşdırırsan?)»
88. Dedi: «Ey menim qövmüm, mene bir deyin (görüm), eger men Rebbim terefinden açıq-aydın bir delile ve (öz

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 17 >>