peyğemberliyim baresinde) möcüzelere esaslanmış olsam ve O Öz terefinden mene gözel ruzi (peyğemberlik ve kamil bir din) vermiş olsa (onda menim devetim yene de puç ve sefehlikdir)? Ve men özüm sizi çekindirdiyim işin eksine getmek istemirem. Men yalnız bacardığım qeder (cemiyyetin veziyyetini) islah etmek isteyirem ve menim uğurum yalnız Allahın kömeyi iledir. Ona tevekkül etdim ve Ona teref qayıdacağam».
89. «Ve ey menim qövmüm, menimle müxalifet ve düşmençiliyiniz sizi Nuhun qövmüne, ya Hudun qövmüne, yaxud Salehin qövmüne gelenlerin (tufan, suda batmaq, zeherli külek, semadan gelen bağırtı ve zelzelenin) benzerinin size de gelmesine getirib çıxarmasın! Ve Lutun qövmü (zaman ve mekan baxımından) sizden o qeder de uzaq deyildir».
90. «Ve Rebbinizden (keçmiş emellerinize göre) bağışlanmaq dileyin, sonra (saleh emellerle) Ona teref qayıdın. Heqiqeten menim Rebbim mehriban ve (tövbekar bendelerini) sevendir».
91. Dediler: «Ey Şüeyb, biz senin (tek olan Allaha teref devetini ve eskik satmağın terk olunması kimi) dediklerinin çoxunu başa düşmürük ve şübhesiz, seni öz aramızda zeif görürük. Eger o kiçik qebilen olmasaydı seni daşqalaq ederdik. Senin bizim üzerimizde heç bir qüdretin yoxdur (yaxud senin bizim yanımızda heç bir qedir-qiymetin yoxdur)».
92. Dedi: «Ey menim qövmüm, meger sizin nezerinizde menim qebilem Allahdan daha qüdretlidir (ki, onları nezere alırsınız) ve (lakin) Onu arxaya atıb unudursunuz? Şübhesiz, menim Rebbim sizin etdiklerinizi ehate etmişdir».
93. «Ve ey menim qövmüm, ele bu (şirk ve azğınlıq) hal(ın)da bacardığınızı edin ki, elbette, men de edeceyem. Tezlikle ezabın kime yetişerek onu xar ve rüsvay edeceyini ve kimin yalançı olduğunu bileceksiniz. Ve gözleyin ki, men de mütleq sizinle birge gözleyirem».
94. Ve Bizim (onların ezabı baresindeki) emrimiz yetişen zaman, Şüeybe ve onunla birge iman getirenlere terefimizden olan bir rehmetle nicat verdik ve zülm edenleri (semadan gelen öldürücü) bağırtı tutdu.

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 17 >>