(tezlikle sizi helak edecek ve) sizin yerinize sizden başqa bir qövmü canişin edecekdir. Ona heç bir ziyan vura bilmezsiniz. Şübhesiz, menim Rebbim her bir şeyi qoruyandır».
58. Ve (onların ezabı barede) Bizim emrimiz (meleklere) yetişen ve Bizim isteyimiz qetileşen zaman Huda ve onunla birge iman getirenlere terefimizden olan bir rehmetle nicat verdik ve onları çox çetin bir ezabdan qurtardıq.
59. Bu Ad (qövmü) idi. Onlar özlerinin Rebbinin nişanelerini (tövhidin aydın delillerini ve Hudun peyğemberliyinin aşkar elametlerini) inkar etdiler, Onun peyğemberlerine itaetsizlik gösterdiler ve her bir inadkar zor işledenin emrine tabe oldular.
60. Bu dünyada ve Qiyamet gününde onların arxasınca (Allah ve insanlar terefinden) bir lenet gönderildi. Bilin ki, Ad qövmü özlerinin Rebbine kafir oldular ve özlerinin Rebbine nankorluq etdiler. Bilin! Hudun qövmü Ada nifrin olsun ve (Allahın rehmetinden) uzaq olsunlar!
61. Ve Semud qövmüne onların (qan ve ya qebile) qardaşları Salehi (gönderdik). O dedi: «Ey menim qövmüm, tek olan Allaha ibadet edin ki, sizin Ondan başqa bir tanrınız yoxdur. Sizi (ilk ata ve ananızı bilavasite, onların neslini ise vasite ile) yerden (torpaqdan) yaradan ve size orada heyat veren ve sizden oranı abadlaşdırmağınızı isteyen Odur. Buna göre de, Ondan (günahlarınız üçün) bağışlanmaq dileyin, sonra (yaxşı emellerle) Ona teref qayıdın. Şübesiz, menim Rebbim (Öz bendelerine) yaxın ve (onların dualarını) qebul edendir».
62. Dediler: «Ey Saleh, sen bundan evvel bizim aramızda bir ümid yeri idin (bizim dinimizi qebul edeceyine ve ya bize başçılıq edeceyine ümid besleyirdik). Bizi atalarımızın ibadet etdikleri şeyden çekindirirsen?! Ve doğrudan da biz, bizi terefine çağırdığın şey (şeriksiz Allah) baresinde tereddüdlü ve anlaşılmazlıq getiren bir şekk-şübhe içerisindeyik».
63. Dedi: «Ey menim qövmüm, mene deyin görüm, eger men Rebbimin terefinden aydın bir delile esaslansam ve O Öz terefinden mene bir rehmet (peyğemberlik

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 17 >>