teqdirde) bize ölçü (erzaq satılması) qadağan edildi. Buna göre de qardaşımızı bizimle gönder ki, ölçü (ile erzaq) alaq. Ve biz onu mütleq qoruyarıq!»
64. (Yequb) dedi: «Onun baresinde size evveller qardaşı baresinde etdiyimden başqa cür etibar ede bileremmi?! Buna göre de (eger onu göndersem) Allah en yaxşı qoruyandır ve O, mehribanların en mehribanıdır».
65. Ve mallarını açanda sermayelerinin özlerine qaytarıldığını gördüler. (Atalarını razı etmek üçün) dediler: «Ey ata, daha biz ne isteyirik? Bu bizim sermayemizdir ki, özümüze qaytarılıb. Ve (bu defe) ailemiz üçün azuqe getirerik ve qardaşımızı qoruyarıq. (Onu aparmaqla) bir deve yükü artıq (azuqe) alarıq ki, bu, (Ezizin yanında) az bir ölçüdür».
66. Dedi: «Onu mütleq mene getireceyiniz baresinde - hamılıqla bela ve müsibete düçar olub helak olmağınız istisna olmaqla - Allah terefinden mene möhkem bir ehd-peyman vermeyince, onu esla sizinle göndermerem». Belelikle, ele ki, onunla möhkem ehd-peyman bağladılar, dedi: «Allah bizim dediyimize vekil ve şahiddir».
67. Ve (onları yola salarken) dedi: «Ey menim oğullarım, hamınız bir qapıdan (şeher darvazalarından ve ya Ezizin sarayının qapılarından) daxil olmayın. Müxtelif qapılardan daxil olun (ki, hesed edenlerin hesedine, ya bednezerlilerin xeterine, yaxud saray adamlarının bedgümanlığına düçar olmayasınız). Men heç vaxt Allah terefinden olan bir şeyi sizden def ede bilmerem. Mütleq hökm ve (varlıq alemi üzerinde) hakimiyyet yalnız Allaha mexsusdur. Men Ona tevekkül etdim ve tevekkül edenler gerek yalnız Ona tevekkül etsinler».
68. Ele ki, atalarının emr etdiyi yerden daxil oldular, (bu iş) Allah terefinden qerara alınmış heç bir şeyi onlardan def etmirdi, yalnız Yequbun üreyinde olan bir isteyi (hesedin, bednezerin ve bedgümanın def olunmasını) heyata keçirdi. Elbette, o (Yequb, Allah terefinden verilmiş çoxlu) elm sahibi idi. Çünki onu Biz öyretmişdik. Lakin (bütün dövrlerin) insanların(ın) çoxu (peyğemberlerin bele bir kamala

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 15 >>