yazı ve hökm qerara alınmışdır (demeli Allahdan başqası, hetta peyğember istediyi vaxt möcüze getire bilmez).
39. Allah («mehv ve isbat» lövhesinde yazılmış, olacaq hadiselerden) istediyini mehv ve (bezi hadiseleri orada) derc edir ve Ümmül-kitab (Lövhi-Mehfuz ve şeylerin sabit cehetlerinin yazıldığı yer) Onun yanındadır.
40. Eger onlara ved etdiklerimizin (dünyevi cezaların) bir qismini sene göstersek, yaxud (ondan qabaq) senin canını alsaq, senin vezifen (onların ezabını görmek deyil) yalnız tapşırığı çatdırmaqdır ve (imana mecbur etmek ve her teklifi qebul etmek deyil) hesab çekmek (ve cezalandırmaq) Bizim öhdemizedir.
41. Meger Bizim bu yere üz tutmağımızı ve daim onun etraf ve kenarlarından azaltmağımızı görmediler? (Ferdlerden, cemiyyetlerden, alimlerden, dövletlerden ve medeniyyetlerden bezilerini azaldır ve ya mehv edirik. Dünyanın bütün hadiseleri baresinde) hökmünü esla def ede bilen olmayan halda hökm eden yalnız Allahdır. O, tez hesab çekendir.
42. Şübhesiz, bunlardan qabaq olmuş kesler (Allahla ve Onun elçileri ile müxalifet etmekde) mekr ve hiyle işletdiler, halbuki, bütün mekrler Allaha mexsusdur (onların hamısının neceliyi, sebebkarları ve batil etme yolları Onun elmi ve iradesi altındadır). O her bir kesin ne elde etdiyini bilir. Ve tezlikle kafirler bu dünyanın sonunun kimin olduğunu bilecekler. (Bu yerin sonu emelisaleh insanların hökumetidir, yaxud dünyanın sonu yaxşı insanlar üçün gözel axiretdir.)
43. Kafirler «sen (Allahın) peyğember(i) deyilsen» deyirler. De: «Menimle sizin aranızda Allahın, hemçinin kitab elmine malik kesin (heqiqi Tövratın ve İncilin maarifi ve ya bu Quranın elmleri ile tanış olan her bir kesin) şahid olması kifayetdir.

<< 1 ... 6 7 [8]