14. İbrahim suresi
Qurani-Kerimin
Azerbaycan diline tercüme ve şerhi
14. İbrahim suresi
(Mekkede nazil olmuşdur, elli iki ayedir)
Bağışlayan ve mehriban Allahın adı ile
1. Elif, Lam, Ra. (Men her bir şeyi gören Allaham. Bu kitab hemin bu herflerden teşkil olunmuşdur, amma heç kesin onun kimisini getirmek qüdreti yoxdur. Bu kitabın «möhkem» ve bu cür «müteşabih» ayeleri vardır. Bu herfler Allahla Onun Peyğemberi arasında olan remzlerdir. Bu Quran dünyadakı) insanları onların Rebbinin istek ve kömeyi ile qaranlıqlardan (eqide, exlaq ve emel eyriliklerinden) nura (ilahi hidayete) teref çıxarmağın ve O qüdret ve medh olunmuş xisletler sahibi olan (Allah)ın yoluna istiqametlendirmeyin üçün (Öz ezeli elmimizden Lövhe, oradan Cebrailin qelbine ve oradan da) sene nazil etdiyimiz bir kitabdır.
2. O Allah ki, göylerde ve yerde olanların hamısı (onların özleri de daxil olmaqla) Onun heqiqi mülküdür (çünki onların yaradılışı, qorunması, idare edilmesi ve sonda yox edilmesi Onun istek ve iradesinden asılıdır). Çetin ezaba göre vay ve ölüm olsun kafirlere!
3. O keslere ki, dünya heyatını sevir ve onu axiretden üstün tuturlar, (insanları) Allahın yolundan saxlayır ve onun eyriliyini isteyirler (onun qanunlarını eyri kimi teqdim edir ve camaatı ondan azdırırlar). Onlar uzun-uzadı bir azğınlıq içerisindedirler.
4. Biz her bir peyğemberi (hetta peyğemberlik dairesi diger dillerde olan insanları da ehate etmiş olsa bele) yalnız öz qövmünün dilinde gönderdik ki, (heqiqetleri) onlara beyan etsin. Belelikle, Allah (ilahi delil-sübutu qebul etmeyenlerden) istediyini azğınlıqda boşlayır ve istediyini (ilahi delil-sübutu qebul etdikden sonra, kamilliklere doğru) hidayet edir. Odur yenilmez qüdret ve (yaradılış ve şerietde) hikmet sahibi!
5. Heqiqeten Biz Musanı (esa, şeffaf el ve Tövrat kimi) Öz nişane ve möcüzelerimizle gönderdik ki: Öz qövmünü (nadanlıq, küfr ve itaetsizlik) zülmetler(in)den (iman) nur(un)a teref çıxart. Ve Allahın günlerini (qelebe ve meğlubiyyet, böyük

[1] 2 3 ... 8 >>