(İshaq adlı) bilikli bir oğulla mücdeleyirik (ki, o, vehy vasitesile din elmleri ve semavi kitablardan xeberdar olacaqdır)».
54. Dedi: «Qocalığın mene yetişdiyi bir halda mene mücde verirsiniz?! Bele olan halda, mene ne mücde verirsiniz?»
55. Dediler: «Sene düzgün (haqq ve sabit) bir (işe göre) mücde verdik. Buna göre de esla naümidlerden olma».
56. Dedi: «Öz Rebbinin rehmetinden azğınlardan başqa kim naümid olar?!»
57. Dedi: «Ey elçiler, bes sizin (esil) işiniz nedir?»
58. Dediler: «Biz günahkar bir qövme (Lut qövmüne) gönderilmişik (ki, onları helak edek)».
59. «Lutun ailesi istisna olmaqla. Biz onların hamısına mütleq nicat vereceyik».
60. «Onun (nicat tapacaq aile üzvlerinden de) zövcesi müstesnadır ki, onun (imansızlığına göre) mütleq (Lut qövmünün ezabda) qalanlar(ın)dan olmasını qerara almışıq».
61. Belelikle, ele ki, elçiler Lut ailesinin yanına geldiler,
62. Lut dedi: «Heqiqeten, siz tanış olmayan ve yad bir destesiniz».
63. Dediler: «(Arada pis bir meqsed yoxdur,) biz (senin qövmün üçün) baresinde şekk ve tereddüdde olduqları şeyi (ezabın nazil olmasını) getirmişik.
64. «Ve Biz senin üçün haqq xeberi ve doğru vedi getirmişik ve şübhesiz, biz düz danışanlarıq».
65. «Odur ki, gecenin bir yarısında öz aileni yola sal, özün de onların arxasınca get, sizden heç kim yerde qalmasın (ya heç kim dönüb geriye baxmasın) ve emr olunduğunuz semte teref yola düşün».
66. Ve Biz mütleq baş verecek bu işi ona vehy etdik ki, bunların kökü seheri açarken kesilecekdir.
67. Ve (o halda) şeher ehli sevincek geldi.
68. Lut dedi: «Bunlar menim qonaqlarımdır, meni (bu biabırçı işinizle) rüsvay etmeyin».
69. «Ve Allah(ın ezabın)dan qorxun ve meni xar ve başıaşağı etmeyin».
70. Dediler: «Meger sene dünya adamlarını (onları devet etmeyi, sığınacaq vermeyi ve onları qonaq etmeyi) qadağan etmemişik?!»
71. Dedi: «Eger bir iş görmek isteyirsinizse, bunlar menim qızlarımdır». (Öz

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>