haram olması baresinde verdiyi hökme) esasen «bu, halaldır ve bu, haramdır» demeyin ki, Allaha yalan yaxasınız (ve Onun dininde bir bidetin esasını qoyasınız). Elbette, Allaha yalan yaxanlar esla nicat tapmazlar.
117. (Bu bidetlerin neticesi onlar üçün) azacıq bir menfeet (elde etmek)dir ve onların ağrılı ezabları olacaqdır.
118. Ve yehudilere sene önce söylediklerimizi (En’am suresinin 146-cı ayesinde buyurulanları) haram etdik. Biz onlara zülm etmedik, lakin onlar (özleri) özlerine zülm edirdiler.
119. Sonra şübhesiz, senin Rebbin bir növ nadanlıq (haqqın ezemetinden qafil olmaq ve nefsi isteklerin qalib gelmesi) üzünden günaha mürtekib olub, ondan sonra tövbe ederek hem özleri saleh olan ve hem (keçmişlerini) islah eden kesleri - elbette, senin Rebbin - bundan sonra çox bağışlayan ve mehribandır.
120. Heqiqeten, İbrahim (insani kamilliklerine göre özü teklikde sanki) bir ümmet idi. [Ve ya: İbrahim öz esrinde bir müddet tekbaşına islami bir ümmetin nümunesi idi.] O, Allah qarşısında tevazökar ve itaetkar, haqqa yönelen idi ve heç vaxt (ne vücudda, ne rübubiyyetde, ne ibadetde ve ne de itaetde) müşriklerden olmamışdı.
121. Allahın nemetlerine şükr eden idi. Allah onu (nübuvvet ve risalete, sonra ise imamet ve dostluq meqamına) seçdi ve doğru yola hidayet etdi.
122. Ve ona dünyada gözel heyat (bütün ümmetler terefinden qebul olunmaq xüsusiyyeti, uzun ömür, saleh övladlar ve çoxlu servet) verdik ve elbette o, axiretde salehlerden olacaqdır.
123. Sonra sene vehy etdik ki, İbrahimin ayinine (onun tovhidi qebul etmek yoluna ve şirkle mübarize üsuluna ve onun dininin esaslarına ve şerietinin qollarının ana xettine) tabe ol. Çünki o, haqqa yönelen idi ve müşriklerden deyildi.
124. Heqiqeten şenbe günü, onun baresinde ixtilafa düşmüş keslere qarşı qerara alındı (hemin günün ceza meqsedi ile mütleq tetil edilmesi ve ehtiramının saxlanılması hökmü, onda ov ovlamağın haramlığı baresindeki evvelki hökm haqqında ixtilafa

<< 1 ... 13 14 [15] 16 >>