menimle senin aranda olan ayrılıq (vaxtı)dır. Tezlikle (indi) seni sebr ede bilmediyin şeyin geleceyinden (hemin işlerin hedefinden ve onların yerine yetirilmelerinin daha xeyirli olmasının sebeblerinden) xeberdar edeceyem».
79 Gemiye geldikde: O, denizde işleyen yoxsulların idi. Men onu nöqsanlı etmek istedim, çünki onların yolunun üstünde bütün (salamat) gemileri zorla ele keçiren bir padşah var idi.
80 O yeniyetme oğlana geldikde ise: (O, kafir ve azğın,) ata-anası (ise) mömin idiler. Buna göre de, onun o ikisini (ata-anasını emelde) azğınlığa ve (etiqadda) küfre vadar etmesinden qorxduq.
81 Belelikle, Rebblerinin onlara paklıqda (ruhunun küfr ve itaetsizlikden pak olması baxımından) daha yaxşı ve merhemet ve mehribanlıqda daha yaxın (olan bir övlad) evez vermesini istedik.
82 Divara geldikde ise: O, şeherde olan iki yetim yeniyetme oğlanın idi ve onun altında o ikisi üçün bir xezine var idi. Onların ataları da yaxşı emel sahibi olmuş şexs idi. Belelikle senin Rebbin o ikisine qarşı merhemetli olduğu üçün, o ikisinin heddi-büluğa yetişmelerini ve öz xezinelerini çıxarmalarını istedi. Ve men bunu öz isteyimle etmedim. (Sene danışdığım) bu (sirler), sebr ede bilmediyin ehvalatların yozumudur».
83 (Ya Peyğember!) Senden Zülqerneyn baresinde soruşurlar, de: «Tezlikle sizin üçün onun baresinde (Qurandan) ayeler oxuyacağam».
84 Heqiqeten Biz ona yer üzünde qüdret verdik ve onun ixtiyarında (istediyi) her bir şeyden (elm, qüdret ve imkanat kimi) sebeb ve vasiteler qoyduq.
85 O da bir yol ve sebebin arxasınca (yer üzünün qerb istiqametine) getdi.
86 Nehayet, güneşin batdığı yere (ehtimal ki, Afrikanın qerbine, okean sahiline) çatanda, güneşi (sanki) isti ve palçıqlı çeşmede batan gördü ve orada (kafir) bir tayfa tapdı. Dedik: «Ey Zülqerneyn, (onların baresinde ixtiyar sahibisen) ya ezab verer ve yaxud onların haqqında gözel bir yol tutarsan».
87 Dedi: «(Özüne) zülm eden (ve küfr ve şirkde qalan) şexse gelince, ona

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 14 >>