tezlikle (öldürmekle) ezab vereceyik. O, sonra öz Rebbine teref qaytarılacaqdır. Belelikle (Rebbi de) ona misli görünmemiş bir ezab verecekdir».
88 «Ve iman getiren ve yaxşı iş gören şexse geldikde ise, onun üçün çox gözel bir mükafat vardır ve tezlikle öz emrlerimizden ona asan bir söz deyeceyik (ona asan işler buyurarıq)».
89 Sonra (yer üzünün şerq istiqametine) bir yol ve sebebin arxasınca getdi.
90 Nehayet, güneşin çıxdığı yere (yer üzünün şerqinin en son yaşayış menteqesine) çatanda, gördü ki, güneş, müqabilinde onlar üçün heç bir örtük (paltar hazırlamaq, ağac ekmek, kölgelik qurmaq ve ya onların vasitelerini düzeltmek istedadı) vermediyimiz bir qövmün üzerine doğur.
91 (Beli, Zülqerneynin, yer ve milletlerin ehvalatı) bele idi. Ve şübhesiz, Biz onun qarşısına çıxacaq şeyi (ezelden) bilirdik.
92 Sonra o, (yer üzünün şimal istiqametine sefer etmek meqsedi ile) bir sebebin arxasınca getdi.
93 Nehayet, iki seddin arasına yetişende, onlardan aşağıda (ya qabaqda ve ya onların yaxınlığında düşüncelerinin darlığı ve ya dillerinin ferqliliyi sebebinden) heç bir söz anlamayan bir tayfa gördü.
94 Onlar (bir yolla) dediler: «Ey Zülqerneyn, heqiqeten (Nuhun oğlu Yafesin neslinden olan) Yecuc ve Mecuc (adlı iki tayfa) bu yerde fesad töredirler (bizi öldürür, var-yoxumuzu qaret edirler). Bizimle onların arasında bir sedd düzeltmeyin üçün sene bir xerclik (muzd) teyin edek?»
95 (Zülqerneyn) dedi: «Rebbimin, baresinde mene imkan ve qüdret verdiyi şey (plan cızmaq, memarlıq ve lazımı vasiteleri tedarük görmek qüdreti sizin maliyye kömeyinizden) daha yaxşıdır. Buna göre de mene (işçi) qüvve(si) ile kömek edin ki, sizinle onların arasında ezemetli bir sedd qurum.
96 Mene böyük demir parçaları getirin». Nehayet, ele ki, iki dağın arasını (demir parçaları düzmekle) beraberleşdirdi (demir divarın hündürlüyü dağların başı ile bir oldu), dedi: «(Demirlerin arasına yanan madde töküb böyük ocaqlar qalayaraq) üfürün». Nehayet,

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 >>