beslemek baxımından daha gözeldir.
47 Ve (yada sal) o gün(ü) ki, dağları (öz yerinden) herekete getirer (ve mehv eder)ik ve (o vaxt) yeri (bütün yer üzünü) hamar ve aşkar görersen. Ve (o zaman) onları (ölüb yere batmış bütün canlıları) toplayar ve onlardan birini bele yerde qoymarıq.
48 Onların hamısı cergelere düzülmüş halda senin Rebbine teqdim olunarlar. (Biz onlara deyerik:) «Heqiqeten (siz bu gün) Bizim yanımıza sizi (dünyada) ilk defe yaratdığımız kimi (tek ve eliboş) geldiniz. Lakin (dünyada hesab ve ceza üçün) size bir ved yeri teyin etmeyeceyimizi güman edirdiniz!»
49 Ve o kitab (her bir ferdin emellerinin kitabı eline, her bir ümmetin emel kitabı gözlerinin önüne ve bütün beşeriyyetin emellerinin böyük kitabı hamının göre bileceyi bir yere) qoyular. Belelikle günahkarları onda olandan qorxan görersen. Ve onlar deyerler: «Vay olsun bize! Bu nece yazıdır ki, heç bir kiçik ve böyüyü (bizim zehnimizden keçirdiklerimizin, qelbi inanclarımızın ve bedenimizin hereketlerinin heç birini) yerde qoymadan, istisnasız hamısını saymışdır!» Onlar (dünyada) etdiklerini (emellerinin hesabını, emel zamanı çekilmiş şeklini, axiret cezasını, hemin emellerin öz cism ve ruhlarına tesirlerini ve onların hemin alemdeki tecessümünü) hazır görecekler. Senin Rebbin heç kese zülm etmeyecekdir.
50 Ve (yada sal) o zaman(ı) ki, meleklere «Ademe secde edin» dedik. Cinlerden (cin tayfasından) olan İblisden başqa onlar hamılıqla secde etdiler (İblis de cin olduğu üçün bele etdi, yoxsa ki, melek günah etmez). Belelikle o, öz Rebbinin emrinden çıxdı. (Bele ise,) size düşmen olduqları halda Menim yerime, onu ve onun övladlarını özünüze dost, yardımçı ve başçı götürürsünüz?! Allahın yerine götürdükleri, zalımlar üçün pis evezdir.
51 Men onları (Şeytanı ve övladlarını) ne göylerin yaradılmasında ve ne de öz yaradılışlarında şahid tutdum (ki, yaradılışda mene kömek etsinler ve öz hallarından xeberdar olsunlar). Men heç vaxt (insanları doğru yoldan)

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 14 >>