bir ağırlıq qoyduq. Eger onları doğru yola devet etsen, bu hal ile esla hidayet olunmazlar.
58 Senin Rebbin çox bağışlayan ve rehmet sahibidir. Eger onları (şirk ve küfr ehlini) kesb etdiklerinin müqabilinde cezalandırsaydı, onlara ezab vermekde mütleq teleserdi. (Lakin telesmir,) eksine, onlar üçün (Bedr müharibesi ve ya Qiyamet günü kimi) esla nicat yolu ve sığınacaq tapmayacaqları bir ved vaxtı vardır .
59 O cemiyyetleri (Nuhun, Hudun, Salehin ve Lutun qövmünü) zülm etdikleri zaman helak etdik ve (telesmedik, eksine) onların helak olmaları üçün bir vaxt qoyduq.
60 Ve (yada sal) o zaman(ı) ki, (İmranın oğlu ve İsrail övladlarının peyğemberi) Musa şagirdine (öz canişini Nunun oğlu Yuşeye) dedi: «Men iki denizin qovuşduğu yere çatana ve ya uzun bir müddet yol qet edene kimi getmekden dayanmayacağam».
61 Belelikle, iki denizin qovuşduğu yere çatanda,(yemek üçün götürdükleri) balıqlarını unutdular. (Denizin dalğasının toxunduğu) o balıq (Yuşenin yanında) denizde sualtı hereketle öz yolunu tutub getdi.
62 Ele ki, (o yerden) keçdiler (Musa) öz şagirdine dedi: «Seher yemeyimizi getir, heqiqeten bu seferimizde çox eziyyet(ler) gördük».
63 Dedi: «Gördün? Biz o daşın yanında olanda, men balığı(n meselesini sene demeyi) unutdum ve onu (sene) demeyi mene yalnız Şeytan unutdurdu. O balıq teeccüblü bir terzde denizde öz yolunu tutub getdi (dirildi. Yaxud: O hansı terefe üzürdüse, denizin suyu kanal kimi açıq qalırdı)».
64 Musa dedi: «Bu (balıq meselesi), bizim axtardığımız hemin şey(in elameti)dir». Onlar axtara-axtara geldikleri yolun izi ile geriye qayıtdılar.
65 Belelikle, Bizim, Öz terefimizden bir rehmet (vehy ve nübuvvet, uzun ömür, gözlerden gizlin qalmaq ve heyatda insanlardan ehtiyacsızlıq) verdiyimiz ve Öz yanımızdan elm (yaradılış aleminin sebeb ve neticeleri baresinde bilenin boynuna vezife qoyan elm) öyretdiyimiz ve vasitesiz ilham verdiyimiz bendelerimizden birini (Xızır peyğemberi) tapdılar.
66 Musa ona

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 14 >>