yüksekliklerden süretle töküldükleri zamana kimi (davam e)dir.
97. Haqq olan ved (Qiyamet) yaxınlaşar, belelikle kafirlerin gözleri qefleten (menzerenin ezemetinden ve dehşetinden) berele ve hereketsiz qalar (ve feryad qopararlar ki:) «Vay olsun bize ki, bu çetin (gün)den qefletde olmuşuq; biz hetta zalım bir deste olmuşuq (ve qefletimiz öz zülmlerimizin neticesinde yaranıb)».
98. (Hemin gün kafirlere xitab ediler ki:) «Heqiqeten siz ve Allahın yerine ibadet etdikleriniz (bütler, şekiller, ulduzlar ve diger şeyler) Cehennemin odunusunuz, siz hamınız ona daxil olacaqsınız».
99. Eger onlar tanrı olsaydılar Cehenneme girmezdiler. (Onların) hamısı orada ebedi qalacaqlar.
100. Onlar orada möhkem ah-nale ederler ve (qoxrudan, ezabın şiddetinden ve dünyada haqqı eşitmemeyin cezası olaraq) heç ne eşitmezler.
101. Elbette, terefimizden (dünyadakı imanlarına göre) yaxşılıq (vedi verilib) keçmiş (bağışlanma, şefaet ve Cennet ved etdiyimiz) kesler, hemin oddan uzaq saxlanılacaqlar.
102. Onlar (Sirat körpüsünden keçende ve daha sonra) onun (Cehennemin) uğultusunu bele eşitmezler ve ürekleri isteyen şey (Cennet nemetlerin)in içinde ebedi qalacaqlar.
103. O böyük vahime onları kederlendirmez ve melekler onları (tebrikle) qarşılayar(aq deyerler): «Bu, (dünyada) size ved olunmuş hemin o gününüzdür».
104. (Yada sal) o günü ki, Biz göyü (daxilinde olan her bir şeyle, lüle şekilli) yazı sehifesinin bürmelenmesi kimi bürmeleyeceyik. Mexluqatı birinci defe (zerreciklerini su ve torpaqdan toplayıb) vücuda getirdiyimiz kimi yeniden qaytaracağıq (onun dağılmış ve ya mehv olmuş zerreciklerini toplayaraq evvelki veziyyetine salacağıq). (Bu iş) Bizim öhdemizde olan bir veddir ki, Biz onu edeceyik.
105. Heqiqeten Biz (Lövhi-Mehfuzdan sonra bütün sema kitablarında), Zikrden (Musanın Tövratından) sonra (Davudun) Zebur(un)da (ve bu kitabların hamısından sonra Quranda) yazdıq ve qerara aldıq ki, bu yerin varisi (sahibi, hakimi ve bereketlerinden tam istifade eden) Menim saleh bendelerim

<< 1 ... 9 10 [11] 12 >>