onu qemden (o böyük çetinlikden) qurtardıq. Biz möminlere bu cür nicat veririk.
89. Ve Zekeriyyanı (yada sal). O zaman ki, o, «ey Rebbim, meni tek (övladsız ve varissiz) qoyma ve (elbette, eger varis vermesen de eybi yoxdur, çünki) Sen varislerin en yaxşısısan» (deye) öz Rebbini sesledi.
90. Biz onun isteyini yerine yetirdik ve ona Yehyanı bağışladıq. Ve (qocalmış, evvelden qısır olan) zövcesini de (cavanlaşdırmaq ve ona doğmaq qüdreti eta etmekle) onun üçün (doğmağa) layiq etdik. Çünki onlar (Zekeriyyanın ailesi ve ya bütün keçmiş peyğemberler) hemişe xeyir işlere telesir, hemişe ümid ve qorxu ile Bize dua ederek istek dileyir ve hemişe Bizim qarşımızda itaetkar ve qorxan idiler.
91. Ve öz iffetini (halal ve haramdan) qorumuş o qadını (Meryemi de yada sal). Biz ona Öz ruhumuzdan üfürdük (ve onun betninde bir oğlan uşağı yaratdıq). Onu ve oğlunu (oğlunun yaradılmasını,
peyğemberliyini, kitabının yayılmasını, müxtelif növ möcüzelerini ve ömrünün uzunluğunu) alemdekiler üçün (Öz tovhid, ezemet ve qüdretimizin) bir nişane(si) etdik.
92. (Ey insanlar!) Şübhesiz bu (insan cinsi) sizin ümmetinizdir ve hamınız bir tayfa ve bir milletsiniz [yaxud: Peyğemberlerin devet etdikleri bu tovhid dini sizin dininizdir, bütün beşeriyyet üçün yegane dindir]. Ve Men sizin Rebbinizem. Buna göre de yalnız Mene ibadet edin.
93. Lakin onlar öz (din ve şeriet) işlerini öz aralarında parça-parça etdiler (her bir deste onun bir parçasını bidetlerle qarışdıraraq özü üçün din etdi ve bütperest, yehudi, xaçperest, zerdüşt, sabii ve diger dinlere bölündü). (Nehayet sabah, Qiyamet günü) hamılıqla Bize teref qayıdacaqlar.
94. Buna göre de kim mömin olaraq yaxşı işler görse onun seyleri esla itirilmeyecekdir ve Biz şübhesiz, onları yazırıq.
95. Helak etdiyimiz topluma (dünyaya qayıtmaq) qadağan ve qeyri-mümkündür. Onlar qayıtmayacaqlar.
96. (İnsanın ixtiyara malik olması Qiyamet elametlerinin zühuruna, seddin sınması neticesinde) Ye'cuc ile Me'cuc(un yolu) açılana ve onların

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 >>