yaxınlaşdırılar.
91. Cehennem de azğınlara aşkar olar.
92. Ve onlara deyiler: «İbadet etdikleriniz haradadır,
93. Allahın evezine (ibadet etdikleriniz)?! Size kömek edirlermi, yaxud ezabı özlerinden def ede bilirlermi?!»
94. Belelikle, (ibadet etdikleri) o tanrılar ve azğınlar bir-birinin ardınca, üzüüste atılarlar.
95. İblisin bütün esgerleri de (daim onun itaetinde olan müşrik, kafir ve fasiqler, İblisin özünün nesli ve balaları da oda sürüklenerler).
96. Onlar (Cehennem ehli) bir-birlerile dava-dalaş eden halda (öz tanrılarına) deyerler:
97. «Allaha and olsun ki, biz heqiqeten, açıq-aşkar yolumuzu azmışdıq».
98. «Çünki sizi alemlerin Rebbi ile beraber tuturduq».
99. «Bizi yalnız günahkarlar (fesad töreden alimler, zalım hakimler ve azğın dostlar) azdırdılar».
100. «İndi, (bu gün) bizim ne bir şefaet edenimiz,
101. Ne de mehriban ve semimi bir dostumuz var».
102. «Kaş biz bir de (dünyaya) qayıda bileydik ki, möminlerden olaydıq».
103. Heqiqeten, de, bunda (bu hekayetde Allahın qüdreti, qezebi ve rehmetine dair) bir nişane (ibret) vardır. Halbuki onların ekseriyyeti haqqa iman getirenlerden deyildiler.
104. Heqiqeten, senin Rebbin (tüğyan edenlerin müqabilinde) qüdretli ve yenilmezdir, (itaetkarlara qarşı) mehribandır.
105. Nuhun qövmü Allahın bütün peyğemberlerini tekzib etdi.(Onların bezisini tekzib etmek hamısını tekzib etmek demekdir. Yaxud da onlar risaletin özünü inkar etdiler.)
106. O zaman (qebile) qardaşları olan Nuh onlara dedi: «Meger (Allahın qezeb ve ezabından) çekinmirsiniz?»
107. «Heqiqeten, men sizin üçün etibar olunası bir peyğemberem».
108. «Allahdan qorxun ve mene itaet edin».
109. «Men buna (risalete) göre sizden heç bir muzd istemirem. Menim muzdum yalnız alemlerin Rebbinin öhdesinedir».
110. «Bele ise, Allahdan qorxun ve mene itaet edin».
111. Dediler: «Sene en rezil adamlar tabe olduğu halda biz senemi iman getirek?»
112. Dedi: «Onların ne etmiş olduqlarından ve ne etdiklerinden menim ne xeberim var axı?!
113. Eger

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 12 >>