düşünseniz onların hesabı yalnız menim Rebbimin öhdesinedir».
114. «Ve men esla möminleri qovan deyilem».
115. «Men yalnız açıq - aşkar qorxudanam (bir Peyğemberem)».
116. Dediler: «Ey Nuh, eger (bu devetden) el çekmesen, mütleq daşqalaq olunanlardan olacaqsan».
117. Dedi: «Ey Rebbim, heqiqeten, qövmüm meni tekzib etdi».
118. «Odur ki, menimle onların arasında aydınlaşdıran bir hökm çıxar, mene ve menimle birge olanlara nicat ver».
119. Belelikle onu ve onunla birlikde (insanlar, heyvanlar ve azuqe ile) dolu olan gemidekileri xilas etdik.
120. Onların nicatından sonra qalanların hamısını (suda) qerq etdik.
121. Heqiqeten, de, bunda (bu hekayetde Allahın qüdret ve qezebine dair) bir nişane (ibret) vardır ve onların ekseriyyeti Haqqa iman getiren deyildiler.
122. Heqiqeten, senin Rebbin (tüğyankarlara qarşı) qüdretli ve qalib, (itaetkarlara qarşı) mehribandır.
123. Ad qövmü de (Hud qövmü) Allahın peyğemberlerini tekzib etdi.
124. O zaman (qebile) qardaşları Hud onlara dedi: «Meger (şirk ve küfrden) çekinmirsiniz?!»
125. «Heqiqeten, men sizin üçün etibar olunası bir peyğemberem».
126. «Bele ise, Allahdan qorxun ve mene itaet edin».
127. «Men buna (risalete) göre sizden heç bir muzd istemirem, menim muzdum yalnız alemlerin Rebbinin öhdesinedir».
128. «(Siz) her bir uca mekanda ebes yere ve eylence xatirine bir bina ucaldıb var-dövlet nişanesimi edirsiniz?»
129. «Cah-celallı qesrler (ve su hövzeleri ve hovuzlar) tikirsiniz, sanki ebedi qalacaqsınız?!»
130. «Ve (birini) yaxaladıqda (ona) zülmkarcasına ceza verirsiniz».
131. «Bele ise, Allahdan qorxun ve mene itaet edin».
132. «Qorxun o kesden ki, bildiyiniz şeylerle size kömek etdi».
133. «Size heyvanlar ve oğullar (eta etmekle) kömek etdi»;
134. «Hemçinin bağlar ve bulaqlarla (kömek etdi)».
135. «Heqiqeten, men Böyük Günün size (çatacaq) ezabından qorxuram».
136. Dediler: «Nesihet etsen de,öyüd verenlerden olmasan da bizim üçün birdir».
137. «Bu, (Allaha ve axirete devet) keçmişde nübuvvet

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 12 >>