21. «Mütleq ona şiddetli bir ezab verer, ya da başını keserem. Yaxud da o (üzürlü sebebe göre burada olmaması barede) açıq-aşkar bir delil getirsin».
22. Belelikle çox keçmedi ki, Hüd-hüd (qayıtdı ve) dedi: «Men ele bir şeyden xeberdar olmuşam ki, sen xeberdar deyilsen. Senin üçün «Seba» şeherinden (Yemenin paytaxtından) mühüm ve doğru bir xeber getirmişem».
23. «Heqiqeten, men onlara (Seba ehline) hökmranlıq eden bir qadın gördüm. Ona (padşahlıq, memleketin idare olunması ve xalqın xoş güzeranı üçün lazım olan) her şey verilmişdir. Onun böyük, ezemetli bir taxtı vardır».
24. «Men onun ve tayfasının Allahı qoyub güneşe secde etdiklerini gördüm. Şeytan onların (küfrlü) emellerini nezerlerinde zinetlendirmişdir, belelikle haqq yoldan onları saxlamışdır. Buna göre de esla düz yolu tapa bilmirler».
25. «Göylerde ve yerde pünhan olanları aşkara çıxaran (otları torpaqdan, denleri bitkiden, meyveleri ağacdan, sürünenleri yerden, heyvanları nütfeden, suları buluddan, elmleri beyinden, melekleri nurdan, şeytanları oddan ve ümumiyyetle bütün mövcudları «yoxluq» adlı gizli bir «evden» çıxaran) ve gizletdiyiniz şeyleri (qelbden keçenlerin) ve aşkar etdiklerinizi (xelvetde ve aşkarda etdiyiniz emelleri) bilen Allaha secde etmesinler deye (Şeytan bele etmişdir)».
26. «Allahdan başqa heç bir tanrı yoxdur ve O, böyük (ezemetli) erşin sahibidir (varlıq alemi üzerinde heqiqi ve geniş hakimiyyeti vardır)».
27. (Süleyman) dedi: «İndi ise, baxaq görek doğru deyirsen, yoxsa yalançısan».
28. «Menim bu mektubumu apar ve onların terefine at, sonra onlardan uzaqlaş (aralan), bax gör ki, (fikir mübadilesi zamanı) ne danışırlar».
29. (Hüd-hüd mektubu Seba melekesine atdıqda, meleke) dedi: «Ey eyanlar ve böyükler, menim üçün çox deyerli ve hörmetli bir mektub atılmışdır».
30. «Bu mektub Süleymandan gelmişdir ve (o) «Bağışlayan ve mehriban Allahın adı ile» (başlayır).
31. «(Ve onun mezmunu) bele(dir) ki; «Menden üstün olmağa

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>