üçündür ki, görsün şükrmü edirem, ya nankorluq (naşükürlük)? Ve kim şükr etse, öz xeyrine şükr eder ve kim naşükürlük etse, (bilsin ki,) Rebbim heqiqeten, onun şükrüne möhtac deyil ve kerem sahibidir».
41. (Bu zaman Süleyman) dedi: «Onun taxtını (rengini ve formasını deyişmekle) tanınmaz hala salın, baxaq görek (onu tanımaqla) yol tapacaq, ya yol tapmayanlardan olacaq».
42. Belelikle, ele ki, (Seba melekesi) geldi, deyildi: «Senin taxtın da beledirmi ?» Dedi: «Sanki, özüdür. Bundan önce bize (Süleymanın qüdreti haqda) elm verilmişdir ve biz teslim olanlardan idik».
43. Allahdan başqasına ibadet etmesi ona (Allaha iman getirmeye ve Ona ibadet etmeye) mane olmuşdu. Çünki o, kafir bir tayfadan idi.
44. Ona deyildi: «Qesrin heyetine daxil ol». Qesrin heyetini gördükde çoxlu su olduğunu güman etdi, odur ki, paltarının eteyini baldırdan yuxarı qaldırdı. (Süleyman) dedi: «(Bu gördüyün) şüşeden ibaret olan şeffaf ve sade bir heyetdir». (Meleke) dedi: «Ey Rebbim, heqiqeten, men (indiye qeder) özüme zülm etmişemmiş. İndi ise alemlerin Rebbinin müqabilinde Süleymanla birge müselman oldum». (Qesrin ezemetini görmesi, Hüd-hüdun meselesi, taxtın getirilmesi onun müselman olmasına sebeb oldu).
45. Biz Semud qövmüne onların (qebile) qardaşları olan Salehi gönderdik ki, Allaha ibadet etsinler. Bu zaman onlar (möminler ve kafirlere), bir-birile çekişen ve düşmençilik eden iki desteye ayrıldılar.
46. (Saleh) dedi: «Ey menim tayfam, ne üçün yaxşılıqdan önce pisliye ve ezaba telesirsiniz (tövbeni ve imanı texire salırsınız)?! Ne üçün Allahdan bağışlanmağınızı dilemirsiniz ki, belke size rehm oluna?»
47. Dediler: «(Ey Saleh,) bizim uğursuzluğumuz senin ve yanındakıların nehsliyindendir (şerin ve pisliyin sebebi sizsiniz)». Dedi: «Sizin şer ve uğursuzluğunuzun (sebebi günahlarınızdır ve günahlarınız) Allah yanındadır (Biz onun sebebi deyilik). (Eslinde) siz imtahan olunan bir tayfasınız (bu hadiselerin hamısı ceza xarakteri daşımır, eslinde

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 10 >>