yetişseydi (delil-sübut getirer ve) deyerdiler: «Ey Rebbimiz, ne üçün bize bir resul göndermedin ki, Senin ayelerine tabe olub, möminlerden olaydıq» (Biz onları peyğember göndermeden küfr ve günahlarının cezasına düçar ederdik. Biz daim eqli delilleri neqli dellillerle tesdiq edirik).
48. Belelikle, Bizim terefimizden onlara (müşriklere) (Peyğember ve) haqq (olan kitab) geldikde (onlar) dediler: «Musaya verilenin (Tövratın birdefelik nazil olunması, esa ve ağ, parlaq, nurlu el möcüzelerinin) benzeri ne üçün ona verilmemişdir?!» Meger bu müşrikler bundan önce Musaya verileni inkar etmemişdilermi? Dediler: «(Bu Tövrat ve Quran) iki sehrdir (cadudur) ki, bir-birlerine arxa olmuşlar. Biz her ikisini inkar edirik». (Ve meger o müşrikler bundan önce Musaya verdiyimizi inkar etmemişlermi? Dediler: «(Musa ve Harun) iki meharetli sehrbazdır ve bir-birlerine arxa olmuşlar. Biz her ikisini inkar edirik»).
49. (Ya Peyğember!) de: «Eger siz düz danışansınızsa, Allah terefinden ele bir kitab getirin ki, bu ikisinden (Tövrat ve Qurandan) daha doğru yol gösteren olsun ki, men ona tabe olum».
50. Belelikle, eger sen(in devetin)e cavab vermeseler, bil ki, onlar öz (nefsi) isteklerine uymuşlar. Allahın hidayeti olmadan, öz (nefsi) isteklerine uyandan daha çox azğın kim ola biler?! Heqiqeten, Allah zalım tayfanı doğru yola yöneltmez.
51. Heqiqeten, Biz öz sözümüzü (Quranın ayelerini ve surelerini) bir-birinin ardınca ve bir-biri ile elaqeli halda (bir neçe il erzinde ardıcıl) onlara yetirdik, belke, öyüd-nesihet alsınlar.
52. Bundan önce semavi kitab verdiyimiz kesler (meselen, Tövrat ve İncil ehlinin bezileri), buna (bu Qurana) da iman getirirler.
53. Onlara Quran oxunan zaman deyerler: «Ona iman getirdik, şübhesiz, bu bizim Rebbimiz terefinden (nazil) olan hemin haqdır (heqiqetdir), heqiqeten, biz on(un nazil olmasın)dan qabaq (Tövratın ve İncilin xeberleri vasitesile) İslamı qebul etmişdik».
54. (İki semavi kitaba iman getirib emel etmeye)

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 12 >>