sebr etdikleri üçün onlara iki defe muzd verilecekdir. Onlar (danışıqda ve emelde) yaxşılıq etmekle (insanların) pisliyi(ni) ve eziyyetleri(ni) uzaqlaşdırarlar ve onlara ruzi olaraq verdiklerimizden (ehtiyacı olanlara) serf ederler.
55. (Onlar) boş bir söz (mesxere, söyüş, qeybet) eşitdikleri zaman, ondan üz döndererler ve (bu hereketleri ile) deyerler: «Bizim emellerimiz bize, sizin emelleriniz de size aiddir. Size salam (Salamat qalın) olsun! Biz cahilleri (dostluq ve yoldaşlıq üçün) istemirik».
56. (Ya Peyğember!) Şübhesiz, sen özün istediyin her bir kesi doğru yola yönelde bilmezsen (onun qelbini haqqa yönelde bilmezsen, çünki senin vezifen yolu göstermekdir). Lakin Allah istediyi her bir kesi imana çatdırır (onu düz yola yöneldir) ve O, doğru yola istedadı (qabiliyyeti) olanları daha yaxşı bilir.
57. (Mekke müşrikleri başqa bir behane getirerek) dediler: «Eger seninle birlikde haqq yola tabe olsaq, (başqa müşrikler) bizi torpaqlarımızdan (yurdlarımızdan) didergin salar (ve ölüme ve esirliye sürükleyerler)». Meger Biz onları her növ mehsulun daşınıb getirildiyi emin-amanlıq (hökm süren) bir Heremde yerleşdirmedikmi?! (Bu) Bizim terefimizden (verilen) bir ruzidir, lakin onların ekseriyyeti (bunun qedrini) bilmirler.
58. Biz öz yaşayışlarında tüğyan ve tekebbür eden neçe-neçe insan toplumlarını mehv etdik. Budur onların özlerinden sonra yalnız az bir hissesinde yaşayış olan yurdları. (Yalnız sefere çıxmış şexslerin müveqqeti yaşayış yeridir). (Onlara) Biz varis olmuşuq.
59. Senin Rebbin merkezlerine Bizim (tovhidimizin ve xilqetin meqsedlerine dair) aye ve nişanelerimizi oxuyan bir peyğember göndermeden esla şeherleri ve kendleri mehv etmemişdir. Biz (peyğemberleri gönderdikden sonra da) yalnız ehalisi zülmkar olan şeherleri ve kendleri yox etmişik.
60. (Dünya malından) Size verilen şeyler yalnız dünya heyatında behrelenmek üçün bir qaynaq, onun berbezeyi ve zinetidir. Allah yanında olan (axiret nemetleri ise) daha yaxşı ve

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 12 >>