hazırlamışdır!
36. Ve heç bir mömin kişiye ve mömine qadına yaraşmaz ve şer’en caiz ve eqlen reva deyildir ki, Allah ve Onun Resulu (onların baresinde) bir ferman verdikde, onların öz işlerinde ixtiyar sahibi olsunlar. Ve kim Allaha ve Onun Resuluna itaetsizlik etse (asi olsa), şübhesiz açıq-aşkar bir azğınlığa düşmüşdür.
37. (Ya Peyğember, yada sal) o zaman ki, Allahın (iman) nemet(i) eta etmiş olduğu ve senin de ona nemet verdiyin (azad ederek oğulluğa götürdüyün) şexse deyirdin: «Zövceni saxla (boşama), Allahdan qorx». Ve sen (gelecekde) Allahın aşkar edeceyi şeyi (onun boşanmış zövcesi ile evlenmeye emr olunmağını) öz üreyinde gizli saxlayırdın ve camaatdan qorxurdun (ki, desinler: «Öz oğulluğunun boşadığı zövcesi ile evlenmişdir»). Halbuki Allah Ondan qorxmağa daha layiqdir. Belelikle ele ki, Zeyd ondan ehtiyacını çekdi (onunla elaqesini kesib ona telaq verdi) onu senin kebinine keçirdik (seninle evlendirdik) ki, (gelecekde) oğulluqları öz ehtiyaclarını zövcelerinden çekdikleri zaman (onları boşadıqda) - möminler üçün öz oğulluqlarının zövceleri ile evlenmekde bir çetinlik ve manee olmasın, ve Allahın (yaradılış) emri daim olasıdır.
38. Allahın Peyğember üçün qerara almış olduğu şeyde ona heç bir çetinlik ve manee yoxdur; (Bu) Allahın bundan önce gelib getmiş keslerin (peyğemberlerin) baresinde olan (cari) sünnesidir (qayda-qanunudur). Daim Allahın (beşer barede olan) emri teyin olunmuş bir hökmüdür ve teqdir olunmuş (hesablanmış) bir qezavü-qederdır.
39. O kesler ki, Allahın risaletlerini ve hökmlerini (camaata) yetirer ve Ondan qorxar ve Allahdan başqa heç kimden qorxmazlar Allah özü (onların batinlerini ve zahiri emellerini) hesablamaqda kifayet edir.
40. Muhemmed (sellellahu eleyhi ve alihi ve sellem) sizlerden heç birinin atası deyildir (ki, oğulluğu Zeydin boşadığı zövcesi ona haram olmuş olsun). Lakin (O,) Allah Resuludur ve peyğemberlerin sonuncusudur. Ve Allah hemişe her bir şeyi bilendir.
41. Ey iman getirenler,

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 11 >>