ve ya günah sevgisi) olanlar ve camaatı iztiraba düçar etmek üçün şeherde şayie yayanlar (öz fesadlarından) el çekmeseler, mütleq seni onların eleyhine qaldırarıq (ki, onların sürgün olunması emrini veresen). Bu zaman onlar bu şeherde yalnız az bir müddeti çıxmaq şertile seninle qonşu ola bilmezler.
61. (Onlar Allah terefinden) lenetlenmiş (ve camaat terefinden qovulmuş) olaraq, harada ele keçseler tutulmalı (yaxalanmalı) ve pis bir şekilde ve hamılıqla öldürülmelidirler.
62. (Bu cür ezab) Allahın bundan önce gelib keçenler (onlara benzeyenler) barede olan (cari) sünnesidir ve Allahın sünnesinde esla bir deyişiklik tapmazsan.
63. Camaat senden Qiyamet baresinde (onun yaxınlığı, uzaqlığı, nece baş vereceyi, o günün uzunluğu haqqında) soruşar. De: «Onun elmi Allah yanındadır;». Ve ne bilirsen, belke de Qiyamet yaxındır!
64. Allah kafirlere lenet etmiş (axiretde Öz rehmetlerinden uzaqlaşdırmış) ve onlar üçün yanar od hazırlamışdır.
65. Onlar orada ebedi qalacaqlar (ve) heç bir veli (hami) ve kömekçi tapmayacaqlar.
66. Üzleri odda (o teref-bu terefe) çevrildiyi (sarı ve qara renge düşdüyü) gün (onlar) deyerler: «Kaş ki, (dünyada) Allaha itaet edeydik ve Onun Resuluna tabe olaydıq!»
67. Ve deyerler: «Ey Rebbimiz, biz öz ağalarımıza ve böyüklerimize itaet etdik, onlarsa bizi (düz) yoldan azdırdılar».
68. «Ey Rebbimiz, onlara ezabın iki qatını ver (öz günahlarının ezabını ve bizi yoldan çıxartdıqlarına göre bizim günahlarımızın ezabını) ve onlara böyük bir lenet düçar et».
69. Ey iman getirenler, (Peyğemberin baresinde) Musanı (qeyri - şer’i elaqede ve ya Harunu öldürmekde ittiham etmekle) incidenler kimi olmayın! Allah onu (Musanı) onların dediklerinden temize çıxartdı ve o, Allahın yanında çox abırlı idi.
70. Ey iman getirenler, Allahdan qorxun, doğru ve möhkem söz danışın!
71. (Eger bele etseniz) Allah sizin emellerinizi islah eder ve günahlarınızı bağışlayar. Her kes Allaha ve Onun Resuluna itaet etse,

<< 1 ... 8 9 [10] 11 >>