istemeyen ve özleri de hidayet olmuş keslere tabe olun».
22. «Axı men niye meni yaradana ibadet etmemeliyem, halbuki hamınız Onun hüzuruna qaytarılacaqsınız»?!
23. «Ondan qeyri mebudlaramı ibadet edim? Eger Rehman (olan Allah) mene bir zerer ve ziyan vurmaq istese, onların şefaetleri menden heç bir şeyi uzaqlaşdıra bilmez ve mene nicat vere bilmezler».
24. «Bele olan suretde, şübhesiz men açıq - aşkar azğınlıqda olaram».
25. (Bu zaman peyğemberlere xitaben dedi:) «Heqiqeten, men sizin Rebbinize iman getirdim, bele ise meni eşidin (İman getirmeyime şahid olun)».
26. (Axırda onu öldürdüler ve ona) deyildi: «Cennete (Cennet Berzexine) daxil ol!» O dedi: «Kaş qövmüm bileydi ki,
27. Rebbim meni bağışladı ve meni hörmet sahiblerinden etdi».
28. Biz ondan sonra qövmünün üstüne göyden heç bir qoşun nazil etmedik ve (ondan qabaq da her hansı bir qövmün mehvi üçün semavi qoşun) nazil eden deyildik.
29. (Onların mehvi) ancaq (semavi) bir ne’re idi. Derhal hamılıqla sakit ve ruhsuz oldular (mehv oldular).
30. Vay bu bendelerin halına! Onlara ele bir peyğember gelmedi ki, ona daim istehza etmesinler.
31. Meger onlar özlerinden önce ne qeder insan cemiyyetlerini uzun esrler (boyunca tüğyanlarının cezası olaraq) mehv etdiyimizi ve onların (keçmişdeki sehvlerini düzeltmeleri üçün) bir daha bunların yanına qayıtmadığını görmürlermi ?!
32. Ve onların hamısı - istisnasız olaraq - (axiret günü) Bizim hüzurumuza çağırılacaqlar.
33. Onlar üçün (aydın) bir nişane (Bizim tovhidimizin, qüdretimizin ve insanların dirildilmesinin isbatı üçün yer üzünde olan nişane) ölmüş hemin bu torpaqdır. Biz onu (heyat gücü ve bitmek qabiliyyeti vermekle) diriltdik ve ondan den(li bitki)ler çıxartdıq, onlar da ondan yeyirler.
34. Ve orada xurma ve üzüm bağları vücuda getirdik ve müxtelif bulaqlar qaynatdıq (coşdurduq),
35. Onun meyvelerinden ve öz elleri ile becerdiklerinden yesinler (ve ya bilsinler ki, ağacların bitmesi

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>