Bizi çağırdı. Biz (çağırış ve duaları) gözel qebul edenik.
76. Biz ona ve onun ailesine böyük qüsseden (qövmünün zülmü, eziyyetleri ve tehqirlerinden ve tufan tehlükesinden) nicat verdik.
77. Ve (yer üzünde) yalnız onun neslini saxladıq.
78. Ve sonrakı ümmetler arasında ondan (tövhide çağırış, şirk ile mübarize mücahidi, ilk kitab ve şeriet sahibi olmaq kimi) gözel ad qoyduq.
79. Alemler (melekler, insanlar ve cinler alemi) içerisinde (Allahın) salam(ı) olsun Nuha! (Dünya ehalisi gerek ona salam göndersin.)
80. Biz yaxşı emel sahiblerini (dünyada) bele mükafatlandırırıq.
81. Şübhesiz o, Bizim mömin bendelerimizden idi.
82. Sonra digerlerini (gemiye minmeyenleri) suda batırdıq.
83. Heqiqeten İbrahim (dinde, kitabda ve şirkle mübarizede) onun davamçılarından idi.
84. O zaman o, temiz qelble öz Rebbine teref geldi (Rebbine üz tutdu, Onun birliyini tesdiq ederek özünü Ona teslim etdi).
85. O zaman atasına (emisine ve ya qayınatasına) ve qövmüne dedi: «Siz neye ibadet edirsiniz?!»
86. «Yalan ve iftira ile Allahdan qeyri mebudlarmı isteyirsiniz?!»
87. «Bes alemlerin Rebbi baresinde gümanınız nedir? (O, Rebb deyil? Yoxsa başqalarına ibadet etmek icazesi verib? Belke müşriklere ezab vermeyecek?!)»
88. Belelikle o, (özünün xesteleneceyi vaxtı ayırd etmek üçün) diqqetle ulduzlara (onların veziyyetine) baxdı.
89. Ve dedi: «Heqiqeten men xestelik astanasındayam» (ve sizinle şeher kenarına bayram merasimine gelmeyeceyem).
90. Onlar ondan üz dönderib qayıtdılar.
91. Belelikle o, (darmadağın etmek üçün) gizlice onların tanrılarının yanına yollandı ve (onların qabağına düzülmüş yemeklere işare ederek) dedi: «Meger yemirsiniz?
92. Size ne olub ki, danışmırsınız?»
93. Sonra darmadağın etmek üçün onlara üz tutdu (ve) sağ eli(ndeki balta) ile onlara güclü zerbeler endirdi. (Böyüklerinden başqa onların hamısını sındırdı.)
94. (Onlar bayramdan qayıdanda, bu iş

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 10 >>