onlara ved etdiyimizi (onların ved etdiyimiz ezaba düçar olmalarını) sene göstereceyik. Biz mütleq onlara (ezab vermeye) qadir ve qalibik (ve onlarda her halda - ister senin heyatın zamanı olsun, isterse de senin ölmünden sonra - intiqam alacağıq).
43. Odur ki, sene edilen vehyden yapış. Çünki sen doğru yoldasan.
44. Elbette, bu (Quran) senin özün ve qövmün üçün bir öyüddür ve tezlikle (onun baresinde) sorğu-sual edileceksiniz.
45. Senden qabaq gönderdiyimiz peyğemberlerden (ümmetin alimlerinden ve tehrif edilmemiş kitablardan ve yaxud meracda onların ruhlarından) soruş (gör) heç Biz (tarixin evvelinden indiye kimi) Rehman Allahdan başqa ibadet edilen bir mebudlar teyin etmişik?!
46. Heqiqeten Biz Musanı Öz aye ve nişanelerimizle birlikde Fironun ve onun qövmünün başçı ve böyüklerinin yanına gönderdik. O dedi: «Men alemlerin Rebbinin elçisiyem».
47. Ele ki, onlara Bizim ayelerimizi getirdi, onlar birden onlara (ayelerimize mesxere edib) güldüler.
48. Biz onlara ne aye ve möcüze gösterirdikse o, (möcüzelik ve iddiaya delalet baxımından) benzerinden daha böyük idi. Ve onları (qıtlıq, tufan, milçek ve saire) ezab(lar)a düçar etdik ki, belke (haqq yola) qayıdalar.
49. Ve (ele ki, belaya düçar oldular) dediler: «Ey sehrbaz! (İman getireceyimiz teqdirde ezabı bizden götürmek baresinde) seninle bağladığı ehde esasen bizim üçün Rebbini çağır, ki, biz mütleq doğru yolda olacağıq».
50. Belelikle ele ki, ezabı onlardan qaldırdıq, derhal ehd-peymanı pozdular.
51. Firon öz qövmünün arasında sesini ucaldaraq dedi: «Ey menim qövmüm! Meger Misirin hökmranlığı mene mexsus deyil ve bu çaylar menim altımdan (saraylarımın altından ve menim isteyime tabe olaraq) axmırlar? Meger görmürsünüz?!»
52. «Hetta men xar ve heqir olan ve aydın danışa bilmeyen bu şexsden daha yaxşıyam». (Firon bu sözleri ile Musanın dilinin peltek olmasına işare edir.)
53. «Bes ne üçün onun üzerinden qızıl bilerzikler asılmayıb, yaxud onunla

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>