(heqiqetlere) aydınlıq getiren elçi gelmişdi?!
14. Sonra onlar üz döndererek dediler: «O, (dediyi sözlerde başqaları terefinden) öyredilmiş ve (onları Allaha nisbet veren) delidir».
15. Biz indi hemin ezabı (dünyadakılardan) bir az def edirik (ve xatırladırıq) ki, siz mütleq (bir müddetden sonra axiret ezabına) qayıdacaqsınız.
16. (Hemin ezab kafirleri) en böyük ve en ağır bir terzde ehate edeceyimiz gün (olacaqdır). Çünki Biz intiqam alanıq.
17. Heqiqeten Biz onlardan qabaq Fironun qövmünü sınadıq ve onlara möhterem bir peyğember geldi.
18. (Ve onlara dedi) ki: «Allahın bendelerini (zülme meruz qalmış İsrail övladlarını) mene qaytarın. Heqiqeten men sizin üçün etibarlı bir peyğemberem.
19. Ve (diger bir tapşırıq) budur ki, Allaha qarşı tekebbür göstermeyin. Çünki men size aşkar bir delil-sübut getirmişem.
20. Ve elbette, men sizin meni qovmağınızdan, yaxud nalayiq sözler demeyinizden, yaxud daşlamağınızdan ve ya öldürmeyinizden özümün ve sizin Rebbinize penah apardım.
21. Eger mene iman getirmirsinizse, onda menden uzaqlaşın ve meni tek qoyun».
22. (Lakin onun devetinin onlara xeyiri olmadı.) Buna göre de öz Rebbini çağırdı ki: «Bunlar (o qeder) günahkar bir tayfadırlar (ki, hamılıqla ölüme layiqdirler)».
23. (Dedik:) «Bele ise Menim bendelerimi gece yola çıxart. Çünki siz teqib edilirsiniz.
24. Ve (ele ki, denizi senin üçün yardıq ve ondan keçdin) qoy denizdeki geniş yol qalsın (ve fironçular da hemin yola daxil olsunlar). Çünki şübhesiz onlar qerq olunmağa mehkum bir ordudurlar».
25. Onlar (özlerinden sonra) ne qeder bağlar ve bulaqlar qoyub getdiler.
26. Ve nece ekinler ve gözel, nemet dolu menzil ve yerler!
27. Ve nece de sevinib şad olduqları eyş-işretler.
28. (Beli,) bele idi. Biz başqa bir tayfanı onların hamısının varisi etdik.
29. Belelikle onlara ne göy ve yer ağladı ve ne de (ezab nazil olan zaman) möhlet tapdılar.
30. Heqiqeten Biz İsrail

<< 1 [2] 3 4 >>