sayıb ehtiram gösteresiniz ve seherler ve axşamlar Onu zikr ederek her bir eyb ve nöqsandan paklıqla xatırlayasınız.
10. Heqiqeten (Hüdeybiyyede) sene beyet edenler eslinde Allaha beyet edirler. (Senin) onların elinin üstünde olan (elin) Allahın elidir. Buna göre de kim ehdi pozsa, yalnız öz ziyanına pozur ve kim baresinde Allahla ehd bağladığı şeye vefa etse (Allah) tezlikle ona böyük bir mükafat verecekdir.
11. Tezlikle bedevi ereblerden (Hüdeybiyyede seninle birge iştirak etmeyib yerde) qalanlar sene deyecekler: «Mal-dövlet ve ailelerimiz (onların qorunması) bizi (özüne) meşğul etdi. Odur ki, bizim üçün (Allahdan) bağışlanmaq dile». Onlar dilleri ile qelblerinde olmayan şeyi deyirler. De: «Eger Allah size bir zerer ve ya xeyir (vermek) istese Allahın qarşısında kim bir şeye malikdir (ve Onun isteyinin qarşısını ala biler)?» Eksine, Allah etdiklerinizden hemişe (ezelden) xeberdardır.
12. (Sizin cihadı terk etmeyinizin esas sebebi o deyildi,) eksine, siz bu Peyğember ve möminlerin heç vaxt öz adamlarının yanına qayıtmayacaqlarını (ve Qüreyş kafirlerinin eli ile öldürüleceklerini) güman edirdiniz. Ve bu (batil güman) qelblerinizde cilvelendi ve (bele) pis gümana düşdünüz (ki, Allah Öz peyğemberine kömek etmeyecekdir). Siz fesad töreden ve mehve layiq bir deste idiniz.
13. Kim Allaha ve Onun Peyğemberine iman getirmese (bilsin ki,) elbette Biz kafirler üçün şöleli bir od hazırlamışıq.
14. Göylerin ve yerin heqiqi mülkiyyet ve hakimiyyeti Allaha mexsusdur. (Çünki onların yaradılması, qorunması, idare edilmesi ve mehvi Onun qeti iradesinden asılıdır.) (Günahkarlardan) istediyini bağışlayır ve istediyine ezab verir. Allah hemişe bağışlayan ve mehribandır.
15. (Hüdeybiyye hadisesinden) yerde qalanlar siz (Xeyberden) qenimetleri götürmeye yollananda tezlikle size deyecekler: «Qoyun biz de sizin arxanızca gelek». Onlar Allahın (yerde qalanların növbeti qenimetlerden mehrum olmaları baresinde Lövhi-Mehfuzda yazılmış ezeli) sözünü

<< 1 [2] 3 4 5 >>