rehm edenden Rehimlidir. Eger peşmandırsa, tövbe eder ve keçmişini islah eder.

Ancaq ikinci halda Allah rehmetinden meyus olmaq tekce bağışlanmağa deyil, hem de tofiqe de şamil olar. Çünki İlahi fezl olmadan insan inkişaf ede bilmez.

Ellame Tebatebai “Nur” suresinin 21-ci ayesinin tefsirinde yazmışdır: “Eger Allahın fezli olmasaydı, sizlerden heç kes pak olmazdı. Bu, ele menadır ki, ağıl da onu tesdiq edir. Xeyir ve seadet ancaq Allah terefindendir”.

Allah Teala buyurur: “Ey, bütün hökumetler üzerinde mütleq hakim! İstediyin kese hökmdarlıq verir ve istediyin kesden hökmdarlığı alırsan, istediyine izzet verir ve istediyini xar edirsen! Xeyir(in heqiqeti) Senin elindedir. Doğrudan da Sen her bir şeye qadirsen”. (“Ali-İmran” 26).

“(Ey insan,) sene yetişen her hansı bir yaxşılıq Allah terefindendir”. (“Nisa” 79).

Ona göre de eger insan kamala çatmasına göre de ümidsiz olarsa, o kesler kimi olar ki, Allahın rehmetinden ümidsiz olublar. Çünki her iki halda insan stimulunu elden verer ve hereket etmek istemez. Bu, ümidsizliyin vurduğu ziyanlardandır. «Ey menim oğlanlarım, gedin Yusufu ve qardaşını axtarın ve Allahın qurtuluş ve merhemetinden naümid olmayın ki, Allahın merhemetinden kafirlerden başqa heç kim naümid olmaz». (“Yusif” 87).

Ona göre de eger Ebuzer ve ya Selman olmaq isteyirikse, gerek tevekkül ve tevessül edek ve özümüzü hemin hedefe yaxınlaşdıraq. (Tebyan)

<< 1 [2]