eleyhissalama mektublar gönderib ve o hezretden cavablarını aldıqdan sonra hezretin imamlığına e᾽tiqad beslemişdi. Bir gün Bezenti Hezrete bele dedi: Xelvet bir saatda hüzurunuza gelib sizinle danışmaq isteyirem. Hezret (e) da onun isteyini qebul edib, hetta öz miniyini de Bezenti üçün gönderdi. O gün geceyarısına qeder bir-birleri ile elmi mübahise apardılar ve Bezenti öz müşgül meselelerini imamın meclisinde hell etdi.

Yatmaq vaxtı çatanda imam (e) xidmetçisini çağırıb buyurdu: «Menmi şexsi yatağımı getirib menim yanımda böyük meqama malik olan qonaq üçün ser ki, istirahet etsin».

Imamın sözleri Bezentini şişirtdi, ürek quşu havalandı ve öz-özüne bele dedi: Imamdan sonra dünyada men hamıdan yaxşıyam. Bu menem ki, imam öz miniyini menim üçün gönderdi, öz yatağını mene verir ve saatlarla menimle oturub söhbet edir.

Bezenti öz xeyalları ile meşğul idi ki, birden imam (e) otağa qayıdıb ona buyurdu: «Ey Bezenti! Heç vaxt bunlarla başqalarının yanında qürurlanma. Çünki Әli (e)-ın deyerli eshabından olan Se᾽se᾽e xestelendikde onu görmek üçün yanına gedib saatlarla ona nevaziş gösterdikden sonra meğrur olmaması üçün buyurdu:

«Әziz dost, bu gördüklerini esla özüne qurur vesilesi ederek «men beleyem, men eleyem, imam mene mehebbet gösterdi» - deye meğrurlanma. Men bu işi dini ve insanlıq borcumu yerine yetirmek üçün edirem».

Bezenti bele deyibdir: Hezret bu ehvalatı danışaraq, mene yanıldığımı başa saldı. Ondan sonra bele qerara geldim ki, heç vaxt batili fikr etmeyim, öz niyyet ve emellerime diqqet yetirim.

Belx ehalisinden olan bir kişi demişdir: Hezret Rza (e) ile Xorasan seferinde idik. Süfre salındıqda o hezret emr etdi ki, hamı gelib süfre başında otursun. Dedim: Qurbanın olum, icaze ver qulların süfresini ayırım. Hezret (e) bele buyurdu: «Sus. Bunu bil ki, heç birimiz başqasından üstün deyilik. Bizim Allahımız birdir, ata-anamız birdir. Biz yalnız teqvamıza göre bir-birimizden ferqlene bilerik».

Cabir Zehhek bele deyir: Me᾽munun emri ile

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>