Günahsız gelirik hamımız dünyaya. Hamı sevinir. Yeni bir heyat sehifesi açılır bizim üçün.Hamı bu sehifenin gözel yazılmasını dua edir.Heçneyi anlamadan,derk etmeden yaşa doluruq. Belke ömrümüzün hem en gözel, hem de en qorxunc çağına çatırıq. Sevirik... Belke hele sevginin ne olduğunu anlamırıq ama hamımız bu hissleri qarşılıqlı yaşamağa can atırıq. Bezilerimiz bu xesteliye bir defe yoluxur,bezilerimiz bu xesteliyin en güclüsünü tapana qeder çox xestelikler görür.Bezilerimiz üçün bu xestelik xoşbextliye,bezilerimiz üçün sağalmaz yaraya çevrilir. Çox zaman qarşılıqsız seven insan sevilen insanın xoşbext olduğunu düşünür. Bu zaman o, sevilen insanın da qarşılıqsız seve bileceyini düşünmür. Bezen ömrümüzün axırına qeder sevgimizi üreyimizde gizli saxlayırıq. Bezen sevdiyimizden ayrılmamaq üçün çox şeyi görmemezlikden gelirik,bağışlanılmayan sehvleri de bağışlayırıq. Bezen bir anlıq cesaret toplayıb onsuz yaşaya bileceyive qerar verirsen,ama bu qerar da cesaret kimi bir anlıq olur.Geceler en yaxın dostumuz olur.Üreyimizi yalnız gecelere aça bilirik,yalnız geceler rahat-rahat ağlaya bilirik,çünki bizi heçkim görmür. Ölümden qorxmuruq. Bezen ölmek üçün sebirsizlenirik.Ağlımız bizi düz yola çekmek istese de, üreyimiz buna imkan vermir. Sonumuzu bilmeden yaşıyırıq,buna yaşamaq demek olarsa... Bezen her şeyi zamana buraxırıq. Zaman keçir yaşlanırıq...Başqalarının xetalarından ders alın,herden yaşayıb öyrenecek qeder zamanımız olmur. Bezen heyat arzularımıza çatmağa kifayet etmir. İkinci defe dünyaya gelsem bu fikirle yaşardım. Ağıllı olub dünyanın derdini çekmekdense,deli olum qoy dünya menim derdimi ceksin