Alıbdır ağlımı heyran gözlerin,
Qurbanı olduğum ceyran gözlerin,
Ayrılıq odunda yanan işıqdır,
Bir acı nisgildir, hicran gözlerin.
Gözlerde mena var o qeder derin,
Qelbinden su içir o serin-serin,
Ürek aynasıdır düşüncelerin,
Edir taleyine üsyan gözlerin.
Gözlerin dünyadır, cahandır mene,
Meni qelb sirdaşı sayan gözlerin,
O gözler qesdime durubdur yene,
Menim saf eşqimi duyan gözlerin.
Qelbimin niyyeti, hem pak arzusu,
Ürekde beslenen sevgi duyğusu,
Bilmezdim bu qeder sevem
doğrusu,
Menim bu eşqime heyan gözlerin.
Yoxdur menim kimi onlara baxan,
Odlu baxışından yandırıb-yaxan,
Eşqim şimşek kimi göylerde çaxan,
Hesret çekdiyime eyan gözlerin.
Dadıma yetişdi menalı güldü,
Sanki al qönçedi, ikice güldü,
Ölsem, bil, onların derdinden
öldüm,
Yene de demerem, dayan
gözlerin !!!
»Şeirler
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç