Bir gün Eli (e.s) sehabelerle söhbet edirdi. Bir kişi onun yanına gelib dedi: – Ya Emirel-mö`minin! Livat ( oğlanla oğlanın yaxinliğina livat deyilir) etmişem, meni pakla!

O Hezret buyurdu: – Ay kişi! Bele sözler danışma. Belke eqlin qarışmışdır?!

Sabahı gün o yeniden Hezretin yanına gelib dedi: – Ya Emirel-mö`minin! Livat etmişem, meni pakla!

İmam (e.s) yene de üzünü ona tutub buyurdu: – Evine qayıt, ola bilsin ki, senin eqlinde nasazlıq yaranmışdır.

O kişi öz sözünü (e`tirafını) dördüncü defe tekrarladı. İslam qanunlarına esasen ona hedd vurulması vacib olduqda Eli (e.s) ona buyurdu: – Peyğember (s.e.v.v.) senin kimiler baresinde üç ceza növü buyurmuşdur. Onlardan hansını isteyirsen, seç.

Kişi dedi: – Onlar hansılardır?

Buyurdu: – 1) Bir qılınc zerbesi; hara qeder çatsa; 2) El-ayağını bağlayıb dağdan atmaq; 3) Odda yandırmaq.

Kişi dedi: – Ya Emirel-mö`minin! Bunların hansı daha ağırdır?

Buyurdu: – Odda yandırmaq.

Kişi dedi: – Ya Emirel-mö`minin! Men onu seçirem.

Hezret buyurdu: – Yandırılmaq üçün hazır ol!

Kişi ayağa qalxıb iki reket namaz qıldı, namazdan sonra Allah dergahına bele erz etdi: – «Perverdigara! Men öz günahımdan (tövbe ederek) Senin dergahına qayıdıram. Onun axiret cezasından qorxduğum üçün Senin Peyğemberinin canişini ve emioğlusunun yanına gelib meni paklamasını istedim. O da meni üç cezadan birini seçmekde ixtiyar sahibi etdi. Perverdigara! Men onların en ağırını seçdim. Senden isteyirem ki, bu cezanı günahımın keffaresi (cerimesi) qerar vererek meni cehennem odunda yandırmayasan.»

Sonra ayağa qalxdı, ağlar halda onun üçün qazılan çalaya teref getdi, odun zebane çeken şö`lelerine baxdı. Bu zaman Eli (e.s) buyurdu: – Ay kişi! Ayağa qalx! Göylerin ve yerin meleklerini ağlatdın, Allah senin tövbeni qebul etdi. Ayağa qalx ve bir daha bele günahları tekrar etme!