Uşağ vaxtınnan o avara saydığivız tinde bucaxda dayanan, panyatkasına gelende ise sizin puluna göre sayıb,bildiylerivizden qat-qat üstün oğlanların arasında böyüdüy... Doğru nedi, yalan nedi tez anladığ , sehv nedi, düz nedi seçmeyi bacardiğ, kişiliyimizi heçvaxt ezdirmediy... Ele vaxt oldu, harama da el atdığ yalan danışdığ, amma oğru olmadığ. Günah da işdediy ama oların vebalını ele verdiyki bir daha ona qayıtmarığ.. Heyatda kimese göre sayılıb seçilmediy, kiminse qardaşı ve ya kiminse oğlu deye tanınmadığ.. Özümüz özümüze yol cızdığ, yeri geldi, bütün günü eşşey kimi işdediy..... yeri geldi, ağır yükler daşıdığ, amma menliyimizi qürurumuzu daşıtdırmadığ. Neçe sifetder, neçe xasiyyetder gördüy , döydüy....... Döyülduy, teklendiy, ama teklemediy... Kişiye yaraşmıyannan uzağ durdux, heçkime söz atmadığ... ( söz atılmağını istemiyennerden başqa) heçkime palaskat elemediy, heçkimin adın çıxarmadığ yalan yere... Sevende tam sevdiy ölüme gedermiş kimi ! Dostlarımızdan Atasız olanları da var. Onların içinde hemişe özümüzü atasızıq kimi aparmışıq ki, onlar atasının olmadığını hiss etmesin. Biz yolda esger görende imkanımız olannan 1 paçka siqaret almışıq cibine. Esger pis olsa da, Vetenimizi qoruyur, Biz bizden kömek isdiyene "Allah üreyive göre versin" deyib elmizi uzatmışıq, Bezisi elimizden tutub , bezisi cibimizden ! Ama eşitmişdim ki, bizim kimileri seven olmur... Hamı bizim kimilerden "Dost" deyib istifade eliyir. Ele heqiqeten de beleymiş yeri geldi "uçduğ da" yeri geldi "oturduğ da" biz heyati "Heyat" kimi yaşadığ!..