Bir gün Hezret Eli ibn Ebu Talib (e) camaatın qarşısında xütbe söyleyirdi. Sehabelerden Sesee ibn Suhan ayağa qalxıb soruşdu:

- Ya Emirel-möminin! Deccal ne zaman meydana çıxacaq?

İmam cavab verdi:

- Otur, Allah senin sesini eşitdi ve ne istediyin bildi (yeni sen öz sualını verdin, indi men Allahın izni ile cavabını söyleyim). Allaha and olsun, bu sualın soruşulduğu adam soruşandan artıq bilmir (yeni men de senin kimi o günün deqiq vaxtını bilmirem). Amma hemin zamanın bezi elametleri vardır. Ve ayaqqabının tayları bir-birine uyğun olduğu kimi, bu elametler de bir-birinin ardınca heyata keçecek. İstesen, onlardan seni xeberdar ederem.

Sesee cavab verdi:

- Beli, ya Emirel-möminin, isteyirem.

İmam buyurdu:

- Yadında saxla, bunun elameti budur ki, camaat namazı öldürer. (Yeni namazı qılmazlar ve unudarlar).

Emaneti zay ederler. (Yeni emaneti sahibine çatdırmadan yox ederler).

Yalanı halal bilerler.

Rüşvet alarlar.

Çox uca ve möhkem binalar tikerler. (Yeni dünyaya alude olub, uca qesrlerde, cah-celallı saraylarda yaşayarlar).

Dini dünyaya satarlar.

Ağılsız ve sefeh adamlarla durub-oturarlar.

Qadınlarla meşveret ederler.

Qohumlarla elaqeni keserler.

Öz hevavü-heveslerine (yeni nefsani isteklerine, tamahlarına) tabe olarlar.

Qana ehtiram göstermezler. (Yeni qan tökmeyi adi hal sayar ve insan heyatına mehel qoymazlar).

Helm ve mülayimlik zeifleyer.

Zülm töretmek fexr sayılar.

Hökm sahibleri (vezife adamları) günah ehli olarlar.

Vezirler zülm ederler.

Tanınmış (meşhur) adamlar xeyanete bulaşarlar.

Yazıb-oxumağı bacaranlar (savadlılar) fasiqlikde (günahkarlıqda) meşhur olarlar.

Exlaqsız işler açıq-aşkar ediler.

İftira ve böhtan, günah ve tüğyan artar.

Quranlar bezediler. (Yeni Quranın cildini ve vereqini bezeyer, içindekileri ise oxumaz ve emel etmezler).

Mescidler ber-bezeye tutular. (Yeni mescidlerin bezeyine fikir vererler, orada qılınan namazların keyfiyyetine yox).

Uca-uca minareler

[1] 2 >>