(İmam Mehdinin mövlud günü münasibeti ile)

Mehdi (e) inancını düzgün anlamayan, ya da şübhe altına almağa çalışan qüvvelerin ireli sürdüyü bir iddia var: Guya şielerin zühur intizarı eslinde fealiyyetsizliye, passivliye çağıran bir meseledir. Yeni eger dünya zühur erefesinde zülmle dolacaqsa, demeli, edalet tamamile mehv olacaq. Buna göre de edalet uğrunda mübarize aparmaq menasızdır. Axı, bu, ezeli qanundur, Allahın hökmüdür, bu hökme qarşı çıxmaq ise küfre beraberdir. Hemin adamların fikrince, mezlum elini elinin üstüne qoyub zalımların özbaşınalığını sakitce seyr etmeli ve yalnız İmamı gözlemelidir.

Bu fikir hem şie eqidesini düzgün tanımamaqdan, hem de qerezli düşmençilikden qaynaqlanır. Üstelik, bezi şielerin davranışı da bu fikrin yaranmasına sebeb olmuşdur. Eslinde ise bu düşünce zühur felsefesine, Ehli-beyt mektebine tamamile ziddir. Ademden-xateme bütün peyğemberler, övliyalar Mehdinin zühur edeceyinden xeberdar olmuş, bunu öz kelamlarında xeber vermişler. Onlar ömürlerini menasız intizarla keçirmemiş, haqqın dirçelişi ve batilin mehvi uğrunda savaşmışlar, bize de bunu tövsiye etmişler.

“Menasız intizar” ifadesini ebes yere işletmedik. Hedislerde döne-döne vurğulanır: “İbadetlerin en üstünü fereci (Mehdinin zühurunu) gözlemekdir”. Ferec intizarı ise iki cürdür. Birinci intizar dağıdıcı ve fesadyayıcı xüsusiyyete sahibdir. Bu cür intizar çeken şexs etrafda neler baş verdiyine tam laqeyddir, sakitlikle gözleyir ki, İmam her şeyi onun evezine hell edecek. Amma anlamır ki, özünde yüksek insani keyfiyyetler terbiye etmediyi, Ehli-beytin esil ardıcılı olmadığı, Mehdiye layiqli esger olmağa hazırlaşmadığı teqdirde heç zaman o hezreti tanımayacaq, eksine, belke de zühur zamanı Onun qatı düşmenine çevrilecek. Hedislerde deyilir ki, İmam Mehdi (e) zühur edende mezlumların haqqını zor gücüne de olsa zalımlardan alacaq. Hetta bir kesin malı başqasının dişi altında qalsa bele, İmam o dişi qoparıb, altından qesb edilmiş malı çıxaracaq ve sahibine qaytaracaq. O

[1] 2 3 >>