Heyatımızda tesadüfen kimse qarşımıza çıxmaz.
Qarşımıza çıxan etrafımızda olan her kesin bir sebebi vardır:
Ya bizi bir yere aparırlar,ya da bize bir şeyler öyredirler..

Yaşamaq-en gözel şeydir.
Bezen keder,bezen qucaq dolusu sevgi,bezen de kiçik bir gülüş..

İnsan her şeyini itire biler:evini,maşınını,pulunu,hetta yaxınlarını da,
Amma insanın elinden itmeyecek tek şey ümiddir..

Belke de heyatın sene heç gülmediyini,şans vermediyini düşünersen,
Halbuki,insan öz şansını özu seçir.

Belke de barmaqlarımızın arasındaki boşluq ona goredir ki,
Bizim üçün yaradılan insan gelib o boşluğu doldursun..Bezen kiçik bir damla ümid yaşadar insanı.
Ümid etmelidir,çünki o vaxt bacarar insan,o vaxt xoşbext olar.
Ümid etmekden el çekmemelidir,çünki insanın elinden alinmayacaq tek şey-ümiddir..

Bezen sadece sebr etmek lazımdır.
Paltar bizi soyuğa qarşı nece qoruyursa,sebr de çetinliklere qarşı ele qoruyur.
Soyuq artdıqca qat-qat geyinersen ki,üşümeyesen.
Çetin anlarda da sebrini artir ki,ezilmeyesen..

Bezen de o qeder düşünersen ki,artıq özün-özünden yorulub küsersen.
Amma yene de heç neye baxmayaraq heyatın davam eder..

Bezen bitmek bilmeyen derdler yağış olar,üstüne yağar,
Amma unutma ki,rengareng göy qurşağı yağışdan sonra çıxar..

Ne olsa da bütün qaranlıq geceler seheri gün aydınlıq sabaha açılmağa mecburdur.
Bütün problemler bir gün sabah aydınlığı ile sona çatacaq..