Elimdeki şüşe keshikleri qabıq bağladı bu gün… Gedişin qeder derin deyildiler çünki.. Ellerim... ellerime baxıram da ne de tez sağaldılar... Halbuki gederken içimde buraxdığın boşluq hele canımı acıdır. Ve hele qanadığını hiss edirem üreyimin. Niye menden ayrılıb bizi ayırmaq isteyenlere teslim oldun ki..niye? Tam da üreyimdeki üsyanları basdırmışken, özümle döyüşmemeye söz vermişken, yaralarımı qucaqlamışken ve men seni bele delicesine sevmişken niye…? Menim kimi bizi ayıranlara qarşı mübarize aparmağı sınasaydın yaralarıma duz basmaq mecburiyyetinde qalmazdım…
Ne qeribedir deyilmi…? Gedişinin buraxdığı ağrını örtsün deye ağrılar seçirem artıq. Şüşe qırıqlarının üzerinde gedirem meselen.. ellerimi ateşin üzerinde dolaşdıra bilirem.. yumruğumu sıxıb var gücümle divara çırpıram meselen..
Çırpıram da...… Yene de basdıra bilmirem yoxluğunun buraxdığı ağrını. Niye ayrılıb getdin ki...? Niye yoxsan indi..? Hansı nağıl inandırdı? Hansı ulduz gizletdi seni menden?
Getdin ele deyilmi..?
Özümü aldadıram indi sadece..
Her gün özüme deyirem ki...
"O yox idi ki... Heç olmamışdı ki...."
olum ebedidi
axı varidin.içimi sızladan bir yarasan.xergün xetirelerinle yaşan mende sence yara sağalarki?od parçası kimi düşmüsen içime.yanır-yanır qelbim.daha besdir,besdir,besdir daha............
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç