Möminler, bir-birini tamamlayan bir ailenin üzvleri kimidirler.

Peyğemberimiz (s.e.s) “Allahın qulları arasında ele üstün kimseler vardır ki, peyğember deyiller, lakin peyğemberler ve şehidler onlara qibte edecekler.” Bunu eşiden Eshab; “Ya Resulallah, onlar kimlerdir? Berce onlarla tanış olaraq onların duasını almış olarıq” dediler. Peyğemberimiz (s.e.s) “Onlar bir sülaleden qohum olmadıqları halda, sırf Allah üçün bir-birlerini sevenlerdir. Axiretde nurdan minberler üzerinde, üzleri de ay kimi parıldayacakdır. Herkesin qorxudan hüzün ve kedere boğulduğu o günde, onlar ne qorxacaqlar ne de kederlenecekler”- dedikden sonra Allahın Resulu bu ayeti oxudu: “Bilesiniz ki , Allahın dostlarına heç bir qorxu yoxdur. Onlar hüzünlenmeyecekler de.” (Yunus, 10/62)

Enes İbni Mâlik (r.a) dan revayet olunan bir hedisi şerifde de bele buyrulur:
Peygemberimizin (s.e.s) hüzürunda bir adam vardı. Başqa bir adam da onların yanından gelib keçdi. Arxasından, Hz. Peygamberin (s.e.s) huzurundaki kimse:

– Ey Allahın Resûlü! Men geden bu adamı Allah üçün sevirem, dedi. Peygemberimiz (s.e.s):
– “Yaxşı bes sen ona sevdiyini bildirdin mi?” buyurdu. Adam:
– Xeyr, Ya Resulullah (s.e.s) dedi. Hz. Peygamber (s.e.s):
– “O zaman ona sevdiyini bildir”, buyurdu.
Adam derhal qalxıb o şexsin arxasından yetişdi ve:
– Men seni Allah için sevirem, dedi. O da:
– Meni rızası üçün sevdiyin Allah da seni sevsin, cavabını verdi.

<< 1 [2]