iman getirmeleri kifayet edirdi. Çünki qadınların dini erlerinin ve atalarının dini idi.
Erleri terefinden zorakılığa meruz qalanlar şikayete onun yanına gelerdiler. Peyğember (s) ise mescidde kişileri azarlayar ve onlara deyerdi: “Gündüz onları döyür, gece ise utanmadan yanlarınamı gedirsiniz?”.
Bu cemiyyetimizde hele de sağalmayan bir xestelik mövcuddur. İnsanlar arasında bele bir deyim var: “Qadınla meslehetleş, ancaq dediyinin eksini et!”. Evlilikde, cemiyyeti maraqlandıran bezi meselelerde, hetta qadının özü ile bağlı meselelerde onun fikrine baş vurulmadan bir çox qerarların verildiyini görürük.
Hz.Peyğember (s) bezi qerarlarında bu anlayışın sehv olduğunu bir neçe defe sübut edib.

Buna misal olaraq aşağıdakı hadiseni misal göstere bilerik:
Peyğemberimiz 1500 neferle hecc ziyaretine çıxmışdı. Silahsız, eliyalın müselmanlar hem ibadetlerini yerine yetirmek, hem de mekkelilerle sülh danışıqları aparmaq üçün seferde idiler. Ancaq mekkeliler buna icaze vermediler. Mehz meşhur Hüdeybiyye sülhü de hemin gün imzalandı. Şertleri ağır olsa bele, bu müqavile qebul edildi.
Peyğemberimiz (s) ilk görünüşde meğlubiyyet hesab edilen, sonralar ise böyük bir zeferin müjdeleyicisi olan bu sülhü qebul etdi. Medineye geri dönme zamanı sehabeler getmekden imtina edirler. Kebeni tevaf etmek üçün Mekkeye getmek isteyirdiler. Peyğemberimiz (s) öz sehabelerine olduqları yerde qurban kesmelerini ve ehramdan çıxmalarını bildirir. Sehabeler ise Peyğemberi (s) fikrinden vaz keçmesi üçün israrlarında davam edirler. Ancaq Mekkeye zorla daxil olmaq, hem razılaşmanın şertlerini pozmaq, hem de müharibenin başlanması menasına gelirdi. Peyğemberimiz (s) qemgin veziyyetde öz çadırına qayıdır. Hetta Ömer kimi sehabeler bele bu meselede israr edirdiler. Bu zaman xanımı Ümmü Seleme peyğemberimizin yanına yaxınlaşır ve ne baş verdiyini soruşur. Peyğember meseleni ona danışır. Ümmü Seleme (Allah ondan razı olsun!) bu çetin anda öz heyat yoldaşına yol gösterir ve deyir: “Ey Allahın resulu!

<< 1 [2] 3 >>