Hicab bütün müselman qadınlarına ferz,
vacib buyrulmuşdur. Herçend ki, bir coxlarımız
namaz qılıb, hicaba yox deyirik. Bununla da "Hicab
vacibdir, amma mecbur deyil" deyirik. Beli, hicabı
öz isteyinle örtmelisen. Namaz qılıb hicabsız
gezmeye öz içimizden baxaq. Bizi xelq eden Uca
Allaha şükürler olsun. Allahu Tebarekü Teala bizi
xelq etmiş, yaratmış ve bizim nece olmağımız da
ona melumdur. Bes niye Namaz qılarken örtünüb
namazdan sonra qollarımızı, saçlarımızı,
sinelerimizi ve diger yerlerimizi açıb çöle, toya,
gezmeye ve s. gedirik. Meger Allah bizi tek namaz
qılarken görür? Özümüz de gözel bilirik ki, bu bele
deyil. Allah bizi her yerde görür ve üreklerimizden
de agahdır. Bes onda ne? Nefsimiz buna yol
vermir. Namaz qılan bende ise nefsine yox
demelidi. Bes siz nece nefsinize yox deye bilersiz?
Men bir müselman xanımı olduğuma göre bele
düşünürem:
Hicab menım menliyimdir!
Hicab menim kimliyimdir!
Hicab menim itaetimdir yaradanin emrine!
Hicab menim imanımın işaresidir!
Hicab menim mesumluğumdur!
Hicab menım dinimdir!
Hicab menim şeytanla döyüşde qılıncımdır-
qalxanımdır!
Hicab menim kelmeyi-şehadetimdir!
Hicab menim qadınlıq qürurumdur!
Hicab menim cihadımdır!
Hicab menim temizliyimdir cirkin baxışlardan! Bir
sözle, hicab menim her şeyimdir!