Bir gün sende seversen. Bir gün sen de ağlayarsan. O zaman men gelerem ağlına. Belke geri dönmek bele isteyersen. Onda çox gec olacaq. Elimde deyil sevirem, darıxıram. Hemişe de ele olacaq. Evvel yıxılanda qalxmağı, sonra alova toxunduğumda kederi sevmeyi öyrendim. Sonra terk edilib gözlemeyi. İndi senin sayende unudulmağı da öyrendim. Her şeyi öyrendim, yalnız seni unutmağı öyrene bilmedim. Ne seni unudacaq qeder zaman keçecek, ne de keçen zaman seni unutdurmağa yetecek, buraxıb getsem de sanma ki, unudaram. Zaman alışmağı öyredir bunu unutma Esla! "Sevgiye" bir teatr dediler, her kese bir rol verdiler. En çetin rolu mene verdiler. Evvel sev, sonra unut dediler! Bu son xatire belke son setirlerim olacaq bunu yazan eller torpaqlarda solacaq. Bir gün mezarıma sarı güller ekeceksen, bu da bir sarı güldü, ne tez soldu deyeceksen. Unutma unudulanlar unudanları heç vaxt unutmazlar! Heyatda en şirin şey sevgilinin dodağından bir öpüş almaqdır. En acı şey ise o dodaqlardan sevilmediyini eşitmekdir. Dileyirem Allahdan üzün heç gülmesin. İllerce menim kimi sevib sende derd çekesen. Sevgimi bilmedin günah mendemi? Seven çeker derdi, sevmeyen haradan bilsin. Mene
sevgiden söz etme, sevmek kim, sen kimsen. Sevdim sevilmedim taleyime sevilmemek düşmüş. Tanrıdan arzum budur ki, unudularsan sende menim kimi, üzülersen menim kimi, yıxılaraq sürünersen menim kimi. Yaşayarsan gün geler zamanın ecel kimi ötüb keçer. Sen gederken birlikde ağlamışdıq, yerini indi yağışa verdim, sen gelene kimi ortaq olacaq, başqa göz deymesin deye. Sen keçdin yene men sinifde qaldım. Heç cüre yanına gele bilmedim. Sevda imtahanından teşekkür aldım, xeyanet dersine heç hazırlaşmadım. Gözlerim bağlanırsa yuxusuzluqdan qorxaram müellimeme hörmetsizlikden. Bir örnek istedi duyğusuzluqdan, seni deyecekdim danışmadım.
Vefasız olmağı bilmedim deye, adını qelbimden silmedim deye, mektebden qovuldum gelmedim deye, tebessüm etmeyi öyrene bilmedim. Sen şeherimin mensiz soraqlarını addımlayarken, men sensizliyin

[1] 2 >>